Στα κύματα του Αλίμου

Τα κύματα που σκάνε στα βράχια, το νερό που το σηκώνουν οι αγέρηδες, η θάλασσα που αγριεύει (“αχ θάλασσά μου σκοτεινή”) όσο πιο βαθιά μπαίνουμε στην αγκαλιά του χειμώνα.

Οι παραλιακές πόλεις της Αττικής αλλάζουν όψη: αγριεύουν, οργίζονται, ξεσπούν πριν γαληνέψουν.

Σαν τους ανθρώπους του Αλίμου, σας τους πολίτες όλης της χώρας, που έχουν μάθει στην καλοκαιρία και τα ήρεμα νερά και τώρα πασχίζουν να συμμορφωθούν κι αν δεν μπορούν, να εξοικειωθούν…

Με τον φακό του Μάνου Γαμπιεράκη.