Όλες οι ώρες της ημέρας, δίπλα στη θάλασσα, στις ακτές της Αττικής, τα βράχια που “γλείφουν” τα κύματα, η ανατολή, το “σκληρό” μεσημέρι αλλά και το σούρουπο, το ηλιοβασίλεμα, η νύχτα με τα φώτα που ανακλώνται στα νερά, προσφέρουν γαλήνη, δίνουν άφθονες δόσεις ομορφιάς, αλλά και “προτάσεις” εξόδου, μιας βόλτας, ενός μπάνιου που χαλαρώνει, που σε κάνει να ξεχνάς ακόμη και τις δυσκολίες μιας τόσο βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Η θάλασσα και οι παραλίες και οργανωμένες ή ελεύθερες ακτές του Φαλήρου, της Γλυφάδας, του Άγιου Κοσμά, της Βούλας και της Βουλιαγμένης, της Βάρκιζας, του Λαγονησίου, της Αναβύσσου και του Λαυρίου, αλλά άλλων περιοχών της Αττικής ή νησιών που συνδέονται ακτοπλοϊκά με τον Πειραιά ή τη Ραφήνα, αποτελούν αληθινό πλούτο, θησαυρό, παρακαταθήκη για τους δημότες των παραλιακών δήμων αλλά και όλων των Ελλήνων.
Με τον φωτογραφικό φακό του Μάνου Γαμπιεράκη.
Ένα μικρό ταξίδι στη Βάρκιζα, απογευματάκι Παρασκευής…
Αυτός ο υπέροχος ουρανό, στον Άγιο Κοσμά.
Ανατολή και από Λαύριο επιστροφή πίσω στη Γλυφάδα με μια στάση στην Ανάβυσσο (εκεί στον Άγιο Νικόλαο), με όμορφες αντανακλάσεις και ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Πάντα θα ελπίζουμε, πάντα θα αισιοδοξούμε πως υπάρχει ένα παράθυρο ελπίδας…
Μετά από ένα ταξίδι -αστραπή, ξημερώνοντας με πανσέληνο στη Βουλιαγμένη.
Είναι ωραίος να βλέπεις τη ζωή αισιόδοξα, με χαμόγελο κι ελπίδα…
Η φωτογραφία από το Λαγονήσι.
Από Γλυφάδα για Λαύριο στις πέντε παρά τα ξημερώματα…
Παίρνουμε το καραβάκι και αποβιβαζόμαστε στην Άνδρο και μια φωτογραφία από την Παναγιά τη Θαλασσινή…
