Το καλοκαίρι, εξαιτίας τη ζέστης και των ανοιχτών παραθύρων, όλοι σχεδόν γινόμαστε μάρτυρες ενός ενοχλητικού θορύβου… από το διπλανό διαμέρισμα ή το διπλανό δωμάτιο.
Της χειρουργού ΩΡΛ Αργυρώς Κυπραίου*
Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, μιας και πρόσφατες στατιστικές επισημαίνουν πως ένας στους τέσσερις άνδρες ροχαλίζει, ποσοστό που μεγαλώνει με τα χρόνια και την ηλικία.
Το ροχαλητό όσο κι αν σχολιάζεται με περιπαιχτική διάθεση δεν είναι τόσο αθώο, ιδίως όταν συνοδεύεται από τη διακοπή της αναπνοής στη διάρκεια του ύπνου και έντονες καρδιακές αρρυθμίες.
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως αποφρακτική υπνική άπνοια και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αιφνίδιο θάνατο.
Γιατί κάποιος ροχαλίζει;
Ροχαλίζει επειδή υπάρχει μεγαλύτερη ή μικρότερη απόφραξη των αεροφόρων οδών. Το πρόβλημα, δηλαδή, οφείλεται στη ρινική και στοματική κοιλότητα από τον λάρυγγα και ψηλότερα και επιδεινώνεται με την κόπωση ή την κατανάλωση κάποιων φαρμάκων.
Πώς παράγεται το ροχαλητό;
Χαλαρώνουν οι δομές του φάρυγγα: η σταφυλή έχει διογκωθεί και είναι κρεμάμενη προς τα κάτω, φτάνοντας, κάποιες φορές, μέχρι τον λάρυγγα ή είναι ιδιαίτερα υπερτροφική. Παρουσιάζεται διογκωμένη η βάση της γλώσσας. Οι άνθρωποι με κοντό και παχύ λαιμό ροχαλίζουν περισσότερο και το πρόβλημά τους εντοπίζεται στην υπερώα, τη σταφυλή και τις αμυγδαλές.
Αν το πρόβλημα προέρχεται από τη ρινική κοιλότητα, τα αίτια είναι καθαρά ανατομικά. Υπάρχουν εμπόδια, ένα πολύ στραβό διάφραγμα, υπερτροφία των ρινικών κογχών, πολύποδες ή ιγμορίτιδες και εκκρίσεις και με την εισπνοή παρατηρείται μετακίνηση του πλάγιου τοιχώματος της μύτης και των ρουθουνιών προς τα μέσα.
Στην περίπτωση αυτή δεν αρκεί η διόρθωση του διαφράγματος, αλλά πρέπει να ενισχυθούν και οι ρινικές βαλβίδες.
Πότε το ροχαλητό γίνεται επικίνδυνο;
Αν στη διάρκεια του ύπνου διακόπτεται η αναπνοή του ανθρώπου πάνω από δέκα δευτερόλεπτα και αυτό επαναλαμβάνεται –μπορεί να εκδηλωθούν 50-60 άπνοιες την ώρα– τότε το ροχαλητό γίνεται επικίνδυνο.
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Όταν ο ασθενής ξαπλώνει, ο αεραγωγός γίνεται στενότερος, πέφτει η γλώσσα προς τα πίσω, κλείνει η δίοδος του αέρα προς τον λάρυγγα και παράγεται ο ήχος του ροχαλητού. Όταν επιπλέον υπάρχουν υπερτροφικές αμυγδαλές και στραβό διάφραγμα δημιουργείται το σύνδρομο υπνικής άπνοιας. Τότε ο ασθενής κάνει νευρικό ύπνο και πολλές φορές ξυπνάει με έντονη αίσθηση ότι πνίγεται και θέλει να πάρει αναπνοή. Είναι η στιγμή που το οξυγόνο στο αίμα μπορεί να έχει μειωθεί σε ποσοστά ακόμη και 70- 80%. Είναι ο ίδιος ο οργανισμός που τον ξυπνά, ώστε να πάρει την κατάλληλη αναπνοή και να αποτραπεί κάτι απρόοπτο, ακόμη και ένας αιφνίδιος θάνατος.
Το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας προκαλεί πολύ έντονες καρδιακές αρρυθμίες.
Το πρωί, ο ίδιος έχει συχνούς πονοκεφάλους (ισχυρές κεφαλαλγίες), νιώθει κόπωση, επομένως και στις συναναστροφές του και στην εργασία του δεν αποδίδει, αφού δεν διαθέτει την κατάλληλη ψυχική και σωματική ενέργεια.
Αν κάποιος, όμως, δεν έχει κοιμηθεί καλά το βράδυ, δεν έχει φτάσει στον βαθύ ύπνο ΡΕΜ, αλλά έχει μείνει στο επίπεδο ένα ή δύο, δεν ξεκουράζει το σώμα και το πρωί δεν μπορεί να λειτουργήσει.
* H κα Αργυρώ Κυπραίου είναι Χειρουργός ΩΡΛ,
Μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου
