του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Το μακελειό στο Παρίσι ήρθε να προσθέσει ένα ακόμη τραγικό πρόβλημα στη λίστα των ιστορικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και κατ΄ επέκταση η Δύση. Είναι πια σαφές ότι το Ισλαμικό Κράτος που κατασκευάστηκε με την ευγενή χορηγία των ΗΠΑ, της ΕΕ και των ύποπτων εμίρηδων της αραβικής χερσονήσου δεν υπάρχει μόνο στη Συρία και στο Ιράκ, ή στις γειτονιές της Χεζμπολά στη νότια Βυρηττό (προηγήθηκε του Παρισιού διπλή βομβιστική επίθεση με 37 νεκρούς και 180 τραυματίες από τον ISIS), αλλά είναι πολύ καλά εγκατεστημένο στην Ευρώπη. Στην καρδιά της Ευρώπης, στο Παρίσι, στο Καλαί που χτες κάηκε το στρατόπεδο των μεταναστών, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο και αλλού.
Η συνειδητοποίηση αυτής της πραγματικότητας στην Ευρώπη θα δώσει την χειρότερη διάσταση που μπορεί να υπάρξει για το προσφυγικό, που αυτομάτως γίνεται εν τέλει μεταναστευτικό.
Το «μεταναστευτικό» με το μέγεθος που έχει προσλάβει στην Ευρώπη της ύφεσης, της ανεργίας, της λιτότητας και του συντηρητισμού του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της υποκρισίας του Παρισιού θα οδηγήσει σε μια έντονη εσωστρέφεια αρχικά (κλείσιμο συνόρων από Ολάντ) και στην στρατιωτικοποίηση (διάβαζε εκφασισμό) των μαζών, αλλά και στη ριζοσπαστικοποίηση (που περιλαμβάνει εύλογα και τη βία).
Οι ευρωπαϊκές ελίτ δεν έχουν άλλα περιθώρια να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Η αδυναμία της ΕΕ να λύσει το χρονίζον πια ελληνικό ζήτημα, με την Πορτογαλία να ετοιμάζεται για κυβέρνηση αντι-λιτότητας, την Ισπανία να χάνει την Καταλωνία (με απρόβλεπτη συνέχεια), με την Ιταλία και τη Γαλλία πολύ νεγκλιζέ, την Βρετανία με το ένα πόδι στην ΕΕ (αν γίνει το brexit θα ακολουθήσει σύντομα η απόσχιση της Σκωτίας), την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Τσεχία να κλείνουν τα σύνορα και στα Βαλκάνια να εγκλωβίζονται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες/πρόσφυγες, το μίγμα μοιάζει εκρηκτικό. Η σύνοδοι Κορυφής είναι το τεκμήριο της αμηχανίας και της εσωσρέφειας.
Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και ως εκ τούτου δυτικό. Ευρωπαϊκό, γιατί οι επιπτώσεις βιώνονται κυρίως στην Ευρώπη και δυτικό, γιατί οι επιπτώσεις αντανακλώνται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου βρίσκεται και η μήτρα των άθλιων χειρισμών (Αφγανιστάν, Ιράκ, ISIS κ.ο.κ.). Το πρόβλημα είναι κατ΄ αρχήν στρατιωτικό, καθώς το ISIS πρέπει να ηττηθεί στο έδαφός του (Συρία, Ιράκ, Υεμένη, Λιβύη, Αφρική) και στους θύλακες στην Ευρώπη. Οι Ρώσοι απέδειξαν ότι είναι εφικτό. Η Ευρώπη και η Δύση (ΝΑΤΟ) πρέπει να αντιληφθούν ότι η αντιπαλότητα με τη Ρωσία είναι μια μάταιη και κοστοβόρα υποκρισία. Η Ρωσία είναι Δύση και πρέπει να βρεθεί τρόπος υγιούς και δυναμικής ενσωμάτωσής της με όρους απόλυτης ισονομίας, αντί με προκλητικούς όρους στραγγαλισμού (Ουκρανικό ζήτημα, χειραγώγηση τιμών πετρελαίου, αποβολή από το G8 κλπ).
Από την άλλη, Ευρώπη και Δύση πρέπει να αντιληφθούν ότι το Ισλάμ δεν είναι μόνο μια άλλη θρησκεία, αλλά ένας άλλος πολιτισμός, ένας άλλος κοινωνικός και πολιτικός πολιτισμός, τον οποίο -δυστυχώς- αγνοούσαν επί της ουσίας του και δεν τον σέβονται. Ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός της Δύσης, παρά την παγκοσμιοποίηση των αγορών, δεν έχει μεταλλάξει ριζικά και διαρθρωτικά τις άλλες κοινωνίες, ούτε κάν την ιαπωνική που μοιάζει να είναι η πιο δυτικότροπη.
Η πολιτισμική συνδιαλλαγή πρέπει να γίνει με άλλους όρους και αρχές. Όμως οι δυτικές ελίτ, αμερικανικές, αλλά και της ευρωπαϊκής επαρχίας, είναι μόνο κούφια και υποκριτικά λόγια (ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία, ιδιωτικότητα κλπ).
Από την άλλη, το γεγονός ότι τα κοινωνικά κινήματα και η αριστερά στην Ευρώπη δεν φαίνεται να αποτελούν δυναμική ριζοσπαστικής εξουσίας, παρά μόνο ένα «μηχανισμό» κοινωνικής εκτόνωσης, το γεγονός ότι η διανόηση παραμένει κριτική, αλλά χωρίς προτάσεις, το γεγονός ότι η πολιτική και κυρίως οι πολιτικοί έχουν μετατραπεί σε υπαλλήλους των τραπεζών, φαίνεται ότι έχουν διευκολύνει την εκτροφή μιας βλακώδους, ανορθολογικής και αλαζονικής συμπεριφοράς των ελίτ και της εξουσίας που είναι αυτοκαταστροφική και μετατρέπεται μπούμεραγκ. Δεν έχει κανείς παρά να δει τους «Καταραμένους» του Βισκόντι για να αντιληφθεί πώς το κεφάλαιο (που ανέβασε ελαφρά τη καρδία τον Χίτλερ στην εξουσία) υποτάχθηκε στην τρέλα (;) του με αποτέλεσμα να καταστραφεί η Γερμανία (άσχετα αν οι Αμερικανοί την ξαναέστησαν στα πόδια της από τον φόβο των Ιβάν) .
Σε κάθε περίπτωση, η ευρωπαϊκή «ακτινογραφία» δείχνει προχωρημένη κακοήθεια.
…και η Ελλάδα μας είναι στο μάτι του κυκλώνα, αμήχανη, προδομένη, χωρίς σχέδιο, με κυβέρνηση που τώρα μαθαίνει και τα λεφτά των πλουσίων και των απατεώνων στην Ελβετία, τη Σιγκαπούρη και στα παραδεισένια νησιά, ευάλωτη στρατιωτικά… και την κοινωνία έτοιμη να σκάσει…
*Ο Μάκης Ανδρονόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
