Το καθεστώς νεοαποικιοκρατίας που βιώνουμε από το 2010 και τα μνημόνια που σάρωσαν τα εισοδήματα των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων και αποδεκάτισαν τα μικρά και μικρομεσαία στρώματα, αποτελούν πραγματικότητα και χαρακτηρίζουν τις σημερινές συνθήκες.
Του Γεωργίου Παπασίμου, δικηγόρου στον Άρειο Πάγο, μέλους του ΠΡΑΤΤΩ
Τα ισχυρότερα κράτη της Ευρώπης, με την πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας, επιχειρούν και μέσω «βάρβαρων» μνημονίων, να διεισδύσουν σε ανεξάρτητες χώρες, να εκμεταλλευτούν τους αδύναμους και να υφαρπάξουν τον πλούτο τους.
Η οικονομική διείσδυση στη νέα αποικία χρέους, την Ελλάδα, γίνεται με διάφορους τρόπους και με τη βοήθεια των μνημονίων, που έχουν στεγνώσει την ελληνική οικονομία και εγκλωβίσει σε έναν φαύλο κύκλο χρέους-δανείων.
Η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας, με κορμό τον Σύριζα, αποδεχούμενη υπό πίεση τις επιταγές των ισχυρότερων ευρωπαϊκών κύκλων και του Σόιμπλε, είναι αναγκασμένη να κινηθεί επάνω σε τεντωμένο σχοινί: να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και να επιδείξει κοινωνική ευαισθησία.
Ο χρόνος που έχει αναλάβει τις ευθύνες της είναι μικρός και το κράτος που παρέλαβε αντιπαραγωγικό, αντιδημοκρατικό, με έναν ξεχαρβαλωμένο μηχανισμό, με έναν παραγωγικό ιστό ανύπαρκτο και με τις κοινωνικές υποδομές να παρουσιάζουν τεράστιες ρωγμές, που άνοιξαν ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια των προηγούμενων μνημονίων.
Με αυτά τα δεδομένα, πώς γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συγγενικές του δυνάμεις να δέχονται πόλεμο, τέτοιας σφοδρότητας, από όλα τα Μέσα αλλά και τις αντιπολιτευόμενες δυνάμεις; Σαφώς και η κυβέρνηση έχει δείξει αδυναμίες –και ελλείψει σχετικής εμπειρίας–, ή υστερεί στην υλοποίηση του παράλληλου προγράμματος-κοινωνική ασπίδα για τους πιο αδύναμους, σαφώς και στελέχη της έχουν κάνει λάθη, όμως έχει την πρόθεση και τον χρόνο…
Ο κόσμος ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές, γνωρίζοντας πως εκβιαζόμενος υπέγραψε ένα νέο μνημόνιο, άρα κατανοεί την υλοποίηση κάποιων εξαιρετικά δύσκολων μέτρων που και άδικα είναι και αντιαναπτυξιακά.
Όμως, είναι άλλο πράγμα η κριτική, σκληρή κάποιες φορές, και άλλη η εμμονική στάση απέναντι σε μια φρέσκια στην ουσία κυβέρνηση της Αριστεράς, που αναζητά τρόπους να ισορροπήσει ανάμεσα σε «θλιβερές» υποχρεώσεις και μια ιδεολογία που «απαιτεί» ανάπτυξη, απασχόληση και κράτος πρόνοιας.
Άπαντες έχουν βαλθεί να περάσουν στην κοινή γνώμη την ιδέα πως αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη και τα στελέχη της αδύναμα να ανταποκριθούν στο βαρύ φορτίο που έχουν επωμιστεί. Η κριτική τους όμως δεν μπορεί να είναι σοβαρή, όταν έχει άλλη αφετηρία: αυτοί που διέλυσαν τη χώρα, κατέκλεψαν το δημόσιο και το στέρημα του ελληνικού λαού, που επέτρεψαν σε μια κάστα ανθρώπων- ντόπια ολιγαρχία να εδραιώσει στη χώρα μια παρασιτική οικονομία και κλεπτοκρατικούς μηχανισμούς, δεν έχουν το δικαίωμα.
Η αλήθεια είναι πως όλοι αυτοί, που νέμονται δεκαετίες την εξουσία, δεν μπορούν να δεχτούν πώς γίνεται ένα αριστερό κόμμα να εδραιώνεται στην κυβέρνηση, με πιθανό ενδεχόμενο, αν επιτύχει, να κρατηθεί σε αυτήν το επόμενο μακρύ χρονικό διάστημα. Γιατί αυτό που φοβούνται είναι μήπως βάλει τέλος στην παρακμή, χτυπήσει τα πλοκάμια της διαπλοκής, τη διαφθορά και τα μεγάλα συμφέροντα. Μήπως ξηλώσει το καθεστώς ανομίας μιας παρασιτικής οικονομίας και ξεκληρίσει την ολιγαρχία και όλοι τους μηχανισμοί της.
Ξαφνικά, αυτοί που φτωχοποίησαν έναν ολόκληρο λαό μιλούν με… δέος για τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τον ηλικιωμένο, τον αγρότη, απαιτούν άμεσες μεταρρυθμίσεις και ζητούν εδώ και τώρα επενδύσεις και ανάπτυξη.
Βέβαια, μένουν όλα να αποδειχτούν. Η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας πρέπει να κάνει τη δουλειά της. Να αποδείξει πως έχει άλλο ήθος και πως είναι αποτελεσματική στον αγώνα της κατά της φοροδιαφυγής. Πως μπορεί να δυναμώσει την οικονομία, να ελαφρύνει το χρέος και να δημιουργήσει τις βάσεις για μια ανθρώπινη, δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία.
Στο προηγούμενο άρθρο μας είχαμε γράψει και το επαναλαμβάνουμε: Η εξουσία είναι δανεική και αποτελεί χρέος του Αλέξη Τσίπρα να την αξιοποιήσει προς όφελος του ελληνικού λαού.
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
https://www.facebook.com/syrizapapasimos?ref=hl
