του ΛΟΥΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*
Η πολύπλευρη κρίση έχει κυριολεκτικά διαμελίσει το κοινωνικό στρώμα της χώρας μας. Οι κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές μεταβάλλονται σαν σε κινηματογραφική εικόνα. Η αστάθεια, η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια και η απογοήτευση έχουν προκαλέσει τεράστιο ψυχικό κόστος στην πλειονότητα του λαού μας.
Οι αντοχές ενός λαού στις δύσκολες ιστορικές στιγμές αναμετρώνται με τις αξίες και τις αρχές που παιδεύτηκε ο ψυχικός του κόσμος. Η λογική και τα πάθη αναμετρώνται με τις ανάγκες της επιβίωσης, αλλά και της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Οι συλλογικές αξίες έχουν υποστεί τεράστια ζημία και ο ατομισμός κυριαρχεί παντού σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου. Τα πρόσωπα, «τι είπες, τι είπα» είτε με παρακμιακό πολιτικό λόγο, είτε με υποσχέσεις και λαϊκισμούς, που δυστυχώς συνεχώς διαψεύδονται, παίζουν με το θυμικό του κόσμου.
Η θεσμική κρίση στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο (συνδικάτα, επαγγελματικές οργανώσεις, εκπαιδευτικοί φορείς, επιστημονικοί σύλλογοι, κόμματα κ.α.) είναι βαθειά και επηρεάζει βαθύτατα τη λειτουργία της δημοκρατίας και της Πολιτείας μας.
Το 2015 σίγουρα θα σημαδέψει την ιστορία της Ελλάδας μας. Καταγράφηκε ως μία μεταβατική περίοδος σε αχαρτογράφητο τοπίο. Τα βάρη του παρελθόντος συνεχίζουν να είναι αβάσταχτα. Η κηδεμονία στη διακυβέρνηση της χώρας από τους δανειστές, μειώνει όχι μόνο την ισχύ της (εθνική, οικονομική, κοινωνική και πολιτική) αλλά και τον ψυχισμό της. Ως πότε ο Έλληνας θα κουβαλάει το φορτίο του ραγιά; Του αδύναμου, που χωρίς προστάτες δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του; Πότε θα σηκώσει το ανάστημά του, να είναι παρόν στις μεγάλες ανακατατάξεις που γίνονται στη γειτονιά μας, στην ξηρά, στις θάλασσες και τις ακτές των νησιών του Αιγαίου; Τα θυμίζουμε στο τέλος του χρόνου όχι για να κλαίμε, αλλά για να ξυπνήσουμε τη συνείδηση της Ελλάδας μας. Να συνδεθεί με την πολύχρονη ιστορία της.
Σ’ αυτόν τον τόπο, η λευτεριά και η αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη κατακτήθηκε με πολλούς αγώνες και θυσίες. Σήμερα έχουμε ανάγκη να βρούμε μια αφετηρία. Να μετρηθούμε με τις αρχές και τις αξίες, που γεννήθηκαν στη χώρα μας και άνθισαν στην Ευρώπη. Να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μια ξεχωριστή δύναμη, αυτή του πολιτισμού μας, που μπορεί να φωτίσει του νου και την καρδιά. Όχι για να διατηρήσουμε απλά τις συλλογικές αξίες του πολιτισμού μας για ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη κ.α. Αλλά με τη δράση και τα έργα μας να ξανακτίσουμε την κοινωνική συνοχή, πάνω σε μια σύγχρονη βάση, που να είναι ικανή να κλείσει τις μεγάλες πληγές (ανεργία, φτώχεια) και τις ρωγμές, τις κραυγαλέες ανισότητες και αδικίες. Έτσι θα ξαναβρούμε το ηθικό μας ως έθνος και λαός.
Πρέπει να βρούμε την ψυχική δύναμη να πούμε ότι μπορούμε και χωρίς προστάτες να κτίσουμε τη νέα Ελλάδα που θα γιορτάσει τα 200 χρόνια ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους το 2021. Να ξαναφέρουμε τις συλλογικές αξίες στο προσκήνιο και να ζωντανέψουμε τους θεσμούς στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Και η Δημοκρατία μας να είναι ικανή να διασφαλίζει στους πολίτες δουλειά, ασφάλεια και σιγουριά για το μέλλον. Αυτά τα στοιχεία πρέπει να ζωντανέψουμε το 2016 και ας μην περιμένουμε το μάννα εξ ουρανού.
*Ο Λουκάς Αποστολίδης είναι δικηγόρος. Επί σειρά ετών υπήρξε βουλευτής, εκλεγμένος με το ΠΑΣΟΚ. Θήτευσε ως Αντιπρόεδρος της Βουλής κι ως υφυπουργός Άμυνας.
