της ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΜΠΛΕΤΑ*
Σύμφωνα με διαδικτυακή δημοσκόπηση που διεξάχθηκε από το ινστιτούτο ORB, σε δείγμα 2.000 Βρετανών πολιτών, κατά το διήμερο 8-9 Ιουνίου και δόθηκε την Παρασκευή στη δημοσιότητα από την εφημερίδα The Independent, για το δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί στη Βρετανία για την παραμονή ή μη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση : 55% θα ψηφίσει υπέρ του BREXIT ενώ 45% θα ψηφίσει κατά.
Η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης ότι οι υπερασπιστές του BREXIT έχουν διευρύνει το προβάδισμα τους κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες από τον περασμένο Απρίλιο, δείχνει ότι το ενδεχόμενο εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαική Ένωση , είναι πολύ κοντά στο να αποτελέσει πραγματικότητα. Παρατηρείται δηλαδή μια κλιμακούμενη αντίδραση υπέρ του BREXIT, που σημαίνει ότι το θέμα απασχολεί πολύ βαθιά το μέσο Βρετανό πολίτη εδώ και αρκετό καιρό και σιγά σιγά παγιώνει την άποψη του και ανοίγει τα χαρτιά του. Άρα μιλάμε μάλλον για συνειδητή ψήφο, που ελάχιστες προσεγγίσεις παίρνει για να αλλάξει.
Για να δούμε τώρα το παιχνίδι των δημοσκοπήσεων σε επίπεδο προωθητικής πολιτικής, ακριβώς όπως συνέβηκε και στην Ελλάδα κατά τις προηγούμενες εκλογές και το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015.
Πρόσφατη δημοσκόπηση που φέρνουν στη δημοσιότητα οι Sunday Times, αποτυπώνει πάλι την διάθεση των Βρετανών να εξέλθουν της Ευρωπαικής Ένωσης, αλλά με τη διαφορά μιας ποσοστιαίας μονάδας. 43% των Βρετανών τάσσονται υπέρ της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι του ποσοστού 42% των υποστηρικτών της παραμονής, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας YouGov, για λογαριασμό της εφημερίδας Sunday Times.
Στην παρούσα δημοσκόπηση παρουσιάζεται το προβάδισμα του BREXIT μεν, με την ελάχιστη διαφορά δε, προκειμένου να επηρεασθεί η κοινή γνώμη ότι τα πράγματα εύκολα μπορούν να αλλάξουν κατά του BREXIT, έτσι ώστε να επηρεασθούν οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που ψηφίζουν με βάση το πλειοψηφικό ρεύμα.
Παρένθεση : Όλα αυτά με κάνουν να διαπιστώνω πως η επιστήμη που υπηρετώ εδώ και αρκετά χρόνια, βάλλεται από το διεθνές οικονομικό και πολιτικό σύστημα ανεξάρτητα από χώρα ή εθνότητα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σαν προωθητικό εργαλείο της μιας ή της άλλης πολιτικής και όχι σαν εργαλείο καταγραφής της κοινής γνώμης που είναι και ο σκοπός που υπηρετεί. Κάποτε πρέπει να γράψω ένα βιβλίο αποκλειστικά για αυτό…
Και ενώ οι Βρετανοί πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν ΝΑΙ Ή ΟΧΙ ΣΤΟ Δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου η κινδυνολογία περισσεύει για τις κακές συνέπειες στην πολιτική, την οικονομία, την άμυνα και τη διπλωματία, στη Μ. Βρετανία αλλά και συνολικότερα στην Ευρωπαική Ένωση.
Η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας τρέμει μια ενδεχόμενη αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαική Ένωση, ενώ υπέρ της παραμονής των Βρετανών τάσσεται και πλειοψηφία των γερμανών πολιτών. 78% των ερωτηθέντων Γερμανών πολιτών δήλωσαν ότι επιθυμούν την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, σε σχετική δημοσκόπηση που διεξάχθηκε τον περασμένο Απρίλιο για λογαριασμό της DW, αλλά και σε δημοσκόπηση που διεξήγαγε πρόσφατα (7-8 Ιουνίου) η εταιρεία δημοσκοπήσεων TNS για λογαριασμό του Spiegel, το 79% των Γερμανών τάσσεται υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ.
Η φυσική συμμαχία όμως, που επικαλείται το Βερολίνο με την Γηραιά Αλβιόνα σχετικά με την ελεύθερη αγορά και την πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική, δεν αποτελεί παρά μια εικονική παρουσίαση της πραγματικότητας, καθώς οι ιδεολογικές διαφορές είναι τεράστιες και αποδείχθηκε καταρχήν με την αντιμετώπιση του προσφυγικού.
Ο φόβος όμως του ντόμινο και της κατ΄επέκταση κατάρρευσης της Ευρωπαικής Ένωσης , αποτελεί την πραγματική αιτία για την οποία η Γερμανία αντιδρά με τόση μανία ενάντια στο BREXIT.
Καθώς η Γερμανία θα βρεθεί μόνη, απέναντι στην αντιμετώπιση των διεκδικήσεων της Νότιας Ευρώπης γα αναδιανομή πλεονασμάτων από τις ισχυρότερες χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης στις ασθενέστερες που αποτελούν τον Ευρωπαικό Νότο, θα αδυνατεί να επιβάλλει τις ληστρικές επιδρομές με απάνθρωπα μέτρα που επιχειρεί στις αδελφές Ευρωπαικές χώρες και το Ευρωπαικό οικοδόμημα θα κλυδωνιστεί γερά.
ΑΛΛΑ:
Για να δούμε τι σημαίνει το ενδεχόμενο ενός BREXIT για την Ευρωπαική Ένωση.
-Η Ευρωπαική Ένωση θα χάσει ένα από τα ισχυρά της μέλη σε έκταση, πληθυσμό και πολιτική οντότητα.
-Τη λύση αυτή θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες , που είναι σήμερα δυσαρεστημένες αλλά δυστυχώς εξαρτημένες από την Ευρωπαική Ένωση. Πολλοί λένε ότι αυτό θα ενισχύσει τα ακροδεξιά ρεύματα, χωρίς όμως να λαμβάνουν υπόψη τους, ότι τα ακροδεξιά ρεύματα έχουν ήδη ενισχυθεί σοβαρά, από την έλλειψη δημοκρατικής πολιτικής από το σύστημα που διοικεί την Ευρώπη σήμερα.
-Η Γερμανία θα χάσει κυριαρχική δύναμη επί των υπολοίπων κρατών, καθώς η στείρα δημοσιονομική πολιτική που προσπαθεί να επιβάλλει και η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη , για καμιά χώρα, δεν θα βρίσκει υποστηρικτές.
-Τα μέτρα υπέρ της λιτότητας των ιδιωτικοποιήσεων και της ενίσχυσης της πλουτοκρατίας θα μπουν στο μικροσκόπιο για να αναλυθούν και από τον τελευταίο πολίτη των Ευρωπαικών κρατών.
-Θα αποκαλυφθεί η αποτυχία της 30χρονης νεοφιλελεύθερης χρηματοπιστωτικής οικονομίας , που καταβαράθρωσε ειδικότερα τις μικρότερες χώρες της ΕΕ που αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν ειδικά στο ευρώ, κι όμως εκβιομηχανίσθηκαν , έχασαν την παραγωγική τους δύναμη και απόμειναν έρμαια του διεθνούς κεφαλαίου.
-Θα αποκαλυφθούν οι κοινωνικές ανισότητες, που είναι σύμφυτες στην δομή με την οποία χτίστηκε το Ευρωπαικό οικοδόμημα.
-Θα μπει σοβαρά το ζήτημα στο τραπέζι : Η Ευρωπαική Ένωση χρειάζεται ολική κατεδάφιση και ανοικοδόμηση ή απλή ανακαίνιση;
Και αυτό το τελευταίο είναι το μείζον ερώτημα, που θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους.
Γιατί, η Ευρώπη δεν αποτελεί σήμερα το υπόδειγμα Οικονομικής, Κοινωνικής και Πολιτικής οργάνωσης, σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, αλλά ένα σαθρό οικοδόμημα που εξυπηρετεί συμφέροντα, υφαρπάζοντας την περιουσία των λαών που έχει στην διάθεση της έναντι πινακίου φακής, με το αριστοτεχνικό σύστημα των ελεγχόμενων χρηματοπιστωτικών δομών και ροών που προσφέρουν, καθώς και χρησιμοποιώντας του λαούς ως μαζική καταναλωτική δύναμη των πολυεθνικών συμφερόντων αλλά και ως δύναμη επιρροής επί των γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζει. Χωρίς όμως να ενδιαφέρεται ούτε καν για την επιβίωση τους…
Η απάνθρωπη αυτή πολιτική, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην εξαθλίωση των λαών, όπως έχει ήδη οδηγήσει και στην πρακτική αδυναμία συμμετοχής τους σε αυτό το εξάμβλωμα ενωτικής δύναμης.
ΑΝ ΤΟ BREXIT ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΡΗΓΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΤΕ ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΕΥΡΩΠΗ, ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ…
*Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: ΜΒΑ – Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology BSc Marketing-Management – Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε: Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου – Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και Ανάπτυξης στο Δήμο Χαλανδρίου, Δημιουργία πρώτου Δημοτικού Κ.Ε.Π. στην Ελλάδα –Κ.Ε.Π. Χαλανδρίου Υποψήφια Νομάρχης-Nομός Λακωνίας -Επικεφαλής Νομαρχιακής Παράταξης – Δημιουργία πρότυπου Newsletter, που αφορούσε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα σε σχέση με την Περιφέρεια και συνέβαλλε ουσιαστικά στην απορρόφησή τους. Συνεργάστηκε επαγγελματικά με μεγάλους ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των call centers, έρευνας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, καθώς και εστίασης αναλαμβάνοντας υψηλές διοικητικές θέσεις: Σχεδίασε και υλοποίησε projects με σημαντικά ωφέλιμη αξία για το Ελληνικό κοινό –Γραμμή Ενημέρωσης σεισμόπληκτων 0800-18000, Γραμμή Εξυπηρέτησης Πολιτών 1464 κτλ Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την αρθρογραφία και τη συγγραφή. Έχουν εκδοθεί: το πολιτικό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», το οικονομικό δοκίμιο «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και τρεις ποιητικές της συλλογές «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», «UNFUCK THE WORLD» (έχει εκδοθεί και στα αγγλικά) και «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ».
Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/author/bleta/#ixzz4BZUBUtrO
