του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ*
Όλοι πανηγυρίσαμε για τα 6 μετάλλια (τρία χρυσά) των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Οι χρυσοί Ολυμπιονίκες ήταν η πρώτη είδηση στα κανάλια. Και όταν επέστρεψαν στην Ελλάδα υποδοχή στο αεροδρόμιο και στον τόπο καταγωγής των.
Και με την επιστροφή όλων τιμήθηκαν από την Βουλή, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό. Και πάλι, δικαίως, μεγάλη η προβολή από τα κανάλια και τον Τύπο…
Γιατί, όμως, αδικήθηκαν οι Παραολυμπιονίκες; Με 13 μετάλλια (5 χρυσά) κατέλαβαν την 24 θέση μεταξύ 75 χωρών, ενώ οι αρτιμελείς Ολυμπιονίκες με 6 μετάλλια (3 χρυσά) κατέλαβαν την 26 θέση μεταξύ 69 χωρών…
Και όμως η προβολή του άθλους των υποβαθμίστηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης και από τους Πολιτειακούς Θεσμούς… Ολοι οι Ελληνες γνωρίζουν τους τρεις χρυσούς Ολυμπιονίκες. Δεν νομίζω να είναι πολλοί που γνωρίζουν κάποιους από τους χρυσούς Παραολυμπιονίκες…
Ευκαιρία να καταγραφεί η σημαντική προσφορά τους στην κοινωνία. Ισως σημαντικότερη από τα μετάλλια. Αυτοί οι ήρωες με την εμφάνιση τους στα γήπεδα ενεθάρρυναν πολλούς συμπατριώτες μας με ανάλογα προβλήματα να τολμήσουν να εμφανιστούν στην κοινωνία, στους δρόμους, στα εστιατόρια χωρίς να ντρέπονται για το πρόβλημα τους…
Δεν αισθάνονται, πλέον, περιθωριακοί. Κυκλοφορούν ελεύθερα, σπουδάζουν, εργάζονται, δημιουργούν οικογένειες.
Τους Παραολυμπιονίκες οφείλουμε να τους θαυμάζουμε για τις αθλητικές επιδόσεις και να τους τιμούμε για την προσφορά τους στην κοινωνία.
*Ο Γιώργος Ρωμαίος γεννήθηκε στην Κέρκυρα και κατοικεί στην Αθήνα από το 1952. Παράλληλα με τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) άρχισε να δημοσιογραφεί στις τοπικές εφημερίδες της Κέρκυρας Εφημερίδα των Ειδήσεων και Ελευθερία. Από το 1958 μέχρι το 1981 εργάστηκε στην εφημερίδα Το Βήμα ως κοινοβουλευτικός και πολιτικός συντάκτης, Διευθυντής Σύνταξης και Διευθυντής στο Βήμα της Κυριακής. Το 1963, με πολύμηνη έρευνα, συνέβαλε στην αποκάλυψη των αυτουργών και συνεργών της δολοφονίας, στη Θεσσαλονίκη, του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη. Με επίσημα έγγραφα αποκάλυψε τη συγκρότηση και δραστηριότητα των παρακρατικών οργανώσεων. Δημοσιογραφικές αποστολές: Στην Κύπρο, σε όλες τις κρίσιμες περιόδους, πριν και μετά την τουρκική εισβολή, στο Ιράκ, στο Λίβανο, στη Σοβιετική Ενωση. Τελευταία η παρακολούθηση, ως απεσταλμένος των εφημερίδων ΒΗΜΑ και ΝΕΑ, του 17ου Συνεδρίου του Κ.Κ.Κίνας, το2007. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και στον Κορυδαλλό για τη συμμετοχή του στην αντιστασιακή οργάνωση ΠΑΚ. Έχει διατελέσει: – Αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκών Εφημερίδων (1976-1978). – Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ (1981-1984) – Πρόεδρος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου (1984). Η πολιτική του σταδιοδρομία περιλαμβάνει δύο περιόδους: – τη θητεία του ως ευρωβουλευτή (1984-1993), κατά την οποία διετέλεσε αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Ομάδας (1985-1987) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1987-1993), – την υπουργική του διαδρομή (1993-1998): Υφυπουργός και Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας, Υπουργός Αναπληρωτής Εξωτερικών και Υπουργός Δημοσίας Τάξης. Από το 2000 επανήλθε στη δημοσιογραφία ως αρθρογράφος στο Βήμα της Κυριακής. Συγγραφικό έργο: – Η Περιπέτεια του Κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα (1844-2009) τέσσερις τόμοι. – Η Ελλάδα των Δανείων και των Χρεοκοπιών (2012) με πρόλογο του Γιάννη Στουρνάρα. – Από τον ανήλικο Οθωνα στην καγκελάριο Μέρκελ-180 χρόνια οι Γερμανοί στην Ελλάδα (2012). – Η Ευρώπη και η Ελλάδα-Από την κρίση στην ελπίδα (2014). Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Πατάκη Η βράβευση του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Την Παρασκευή 16/01/2015 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας απένειμε τιμητικές διακρίσεις σε 28 προσωπικότητες για την προσφορά τους στην επιστήμη, στα γράμματα,στον πολιτισμό,στην κοινωνία, στην οικονομία, στον αθλητισμό. Ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής απονεμήθηκε στους γνωστούς συγγραφείς Αλκη Ζέη και Πέτρο Μάρκαρη. Και σε δύο δημοσιογράφους – συγγραφείς, τον αιωνόβιο Λαρισαίο και καλό φίλο του από δεκαετίες Λάζαρο Αρσενίου και σε εκείνον. Ελπίζει οι επισκέπτες αυτής της σελίδας και οι φίλοι του στο Facebook να συμμερίζονται τη συγκίνηση του από αυτή την επιβράβευση της μακράς προσφοράς του στη σοβαρή δημοσιογραφία και τη συμβολή του στην ιστορική βιβλιογραφία.
