του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗ*
Γιατί, ο Ομπάμα, επισκέπτεται τώρα την Ελλάδα, λίγες ημέρες πριν την αναχώρησή του, από το Λευκό Οίκο;
Είναι σημαντικό, ή τυπικό-τουριστικό, ταξίδι;
Θα βοηθήσει και πόσο, την Ελλάδα;
Αυτά είναι, μερικά από τα πιο σημαντικά ερωτήματα, που απασχολούν τις τελευταίες ημέρες την κυβέρνηση, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και ένα μέρος των πολιτών.
Κάποιοι μάλιστα θεώρησαν, ότι μετά την εκλογή Τράμπ, είναι χωρίς σημασία.
Και όμως, η σπουδαιότητα του ταξιδιού, δεν άλλαξε, γιατί η επιλογή της επίσκεψης στην Αθήνα και το Βερολίνο, έγινε από τον Ομπάμα και όχι από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών, στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων.
Πραγματοποιείται, στο τέλος της Προεδρίας του, όπως έκανε και στην έναρξή της, κάτι που κάνει συνήθως, ο κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ, για να τονίσει, ότι η Ευρωατλαντική συνεργασία, είναι η κυρίαρχη επιλογή της γεωστρατηγικής των ΗΠΑ.
Αυτή τη φορά όμως, έχει και δύο ξεχωριστές παραμέτρους.
Η πρώτη είναι η μεγάλη ρευστότητα, οικονομική και γεωπολιτική, στην παγκόσμια σκηνή και η δεύτερη, η εκλογή του Τράμπ.
Μια εκλογή, αποτέλεσμα της κρίσης και της ρευστότητας, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και Παγκόσμια.
Ο Ομπάμα, επέλεξε την Αθήνα και την Πνύκα, για να μιλήσει, στο όριο της νέας εποχής, για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τις αξίες της.
Θα μιλήσει, για την ανάγκη, να μην μετατραπούν, η παγκόσμια οικονομική αστάθεια, η κλιματική αλλαγή και οι μεγάλες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, σε διεθνή θεσμική και γεωπολιτική κρίση, με κίνδυνο, ακόμη και παγκόσμιες καταστροφικές συρράξεις.
Επέλεξε και το Βερολίνο, όχι τόσο, για την ισχυρή οικονομική θέση του στην Ευρώπη και όχι μόνο, αλλά κυρίως, για τους συμβολισμούς που απέκτησε, τον 20ο αιώνα.
Το Βερολίνο, τον προηγούμενο αιώνα προκάλεσε δύο Παγκόσμιους πολέμους, εξέθρεψε τον Ναζισμό, προκάλεσε την φρίκη του Ολοκαυτώματος και έγινε με το Τοίχος του, το σύμβολο του αγώνα κατά του ολοκληρωτισμού και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Ομπάμα φαίνεται, επέλεξε να παρουσιάσει το μανιφέστο του, από τις δύο συμβολικές Πρωτεύουσες, για τα μεγάλα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ανθρωπότητα, στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα.
Προβλήματα και προκλήσεις, που δεν διαφέρουν και πολύ, από εκείνα που αντιμετώπιζε ο κόσμος και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Υπάρχουν όμως, δύο πολύ σημαντικές, διαφορές.
Η πρώτη είναι, η ιστορική γνώση των δυο προσώπων του κόσμου.
Το πρώτο, η τραγική εμπειρία των πολέμων και των καταστροφών, τα αγαθά της Ειρήνης, της συνεργασίας και της ανάπτυξης, το δεύτερο.
Η δεύτερη, πως αν, αντί να αυξηθούν οι πολυμερείς και διμερείς συνεργασίες, υπάρξει δραστικός περιορισμός τους και ένταση των εθνικών ανταγωνισμών, η τελική σύγκρουση αυτή την φορά, θα έχει πολύ μεγαλύτερες απώλειες, σε όλα τα πεδία της ζωής των ανθρώπων και των κρατών.
Ενας Παγκόσμιος Πόλεμος, με την καταστροφική δύναμη που διαθέτουν σήμερα τα κράτη, θα είναι και το τέλος της ιστορίας του ανθρώπου, αλλά και του έμβιου κόσμου, γενικότερα.
Αυτές οι διαστάσεις της επίσκεψης Ομπάμα, μας υποχρεώνουν όλους και πρωτίστως την κυβέρνηση, να κάνουμε, κάθε δυνατή προσπάθεια, για να είναι απολύτως πετυχημένη.
Τώρα, αν τσιμπήσουμε, κάτι για το δημόσιο χρέος, κάτι για την επανάκτηση του χαμένου κύρους της χώρας και κάτι στην Τουριστική προβολή, μόνο καλό μπορεί να είναι.
Μια εποχή τελείωσε και μια άλλη αρχίζει.
Ποιος θα είναι ο δρόμος, που θα ακολουθήσει η παγκόσμια κοινότητα;
Ποιά, θα είναι η επιλογή της ΕΕ και ποια, η δική μας;
Υ.Γ. Δυστυχώς, η εικόνα της Πνύκας, με φόντο την Ακρόπολη χάθηκε για τους γνωστούς λόγους, ας μην χάσουμε και τα άλλα σημαντικά του παρουσίας Ομπάμα, από τα άγχη, επισήμων και μη.
*Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι πρώην Υφυπουργός ςξωτερικών
