Σαφή μηνύματα όχι μόνο προς την Πολιτεία , αλλά και προς τους όμορους για το πρώη αεροδρόμιο του Ελληνικού, στέλνει ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος, αναφορικά με τα όσα διεκδικεί για λογαριασμό των συμπολιτών του από την επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο.
Λίγες μόνο βδομάδες μετά την κόντρα που προκλήθηκε με τον Δήμαρχο Γλυφάδας για το θέμα της οριοθέτησης του χώρου αποκομιδής των σκουπιδιών , ο κ. Κωνσταντάτος διαμηνύει πως «οι αξιώσεις άλλων δήμων μου θυμίζουν λίγο την λογική του αρπακτικού».
Σε συνέντευξη του που δημοσιεύεται στην εφημερία «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» (11 Δεκεμβρίου 2016), ανάμεσα σε άλλα ο κ. Κωνσταντάτος πως αυτό που διεκδικεί για λογαριασμό των συμπολιτών του «είναι η αποκατάσταση του Ελληνικού μετά από 75 χρόνια στο χάρτη της εθνικής οικονομίας και ανάπτυξης. Οι άλλο δήμαρχοι εγείρουν απαιτήσεις σε ξένο αχυρώνα. Το ελληνικό ανήκει σε όλη την Ελλάδα , αλλά πρωτίστως ανήκει στο λαό του Ελληνικού, ο οποίος απαιτεί μεγαλύτερα οφέλη από την επένδυση. Δικαίως κατά την γνώμη μου. Το αμφισβητεί κάποιος; Και βάσει ποιας λογικής;».
Επίσης ο κ. Κωνσταντάτος επισημαίνει ότι «ο Δήμος Ελληνικού- Αργυρούπολης διεκδικεί αυτά που δικαιούται, εφόσον από χωροταξική, διοικητική αλλά και ιστορική άποψη ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του ανήκει. Εκεί ήταν τα σπίτια μας. Και η επένδυση που υλοποιείται τώρα είναι το μέλλον μας».
Ο Γιάννης Κωνσταντάτος , σημειώνει το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», παλεύει με το Μεταναστευτικό, την αδιαφορία της Κεντρικής εξουσίας, αλλά και τους όμορους Δήμους Γλυφάδας, Αλίμου.
Τονίζοντας το ιστορικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του δικού του Δήμου στην έκταση που απαλλοτριώθηκε από το Ελληνικό κράτος για τη δημιουργία του αεροδρομίου , ο Κωνσταντάτος υπενθυμίζει ότι «στα 75 χρόνια λειτουργίας του το αεροδρόμιο πλήρωνε τέλη καθαριότητας , φωτισμού και διαφήμισης στο Δήμο Ελληνικού. Εύλογα λοιπόν διεκδικούμε τα ανάλογα τέλη που θα απογειώνουν τα έσοδα του δήμου μας και θα συνεισφέρουν γενικότερα στην ελληνική οικονομία. Οι αξιώσεις άλλων δήμων μου θυμίζουν λίγο την λογική του αρπακτικού . Εμείς τηρούμε απόσταση από μια τακτική απαιτήσεων που προβάλλει μόνο τα υποτιθέμενα δικαιώματα παρακάμπτωντας τις υποχρεώσεις. Στο κάτω- κάτω κι εγώ θα ήθελα ο Δήμος μου να έχει μερίδιο π.χ στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης ή στον Φλοίσβο του Φαλήρου. Αυτό όμως είναι παράλογο , εφόσον οι περίοχες αυτές ανήκουν σε άλλους δήμους . Το ίδιο ισχύει και για το Ελληνικό . Ας μην ξεχνάμε μάλιστα ότι ο Δήμος Ελληνικού- Αργυρούπολης ενώ είναι ο πιο φτωχός της περιοχής σηκώνει μόνος το βάρος της φροντίδας χιλιάδων ανθρώπων που εγκαταστάθηκαν στο χώρο του παλαιού αεροδρομίου με απόφαση του κράτους…».
