Συναρπαστικός και μοναδικός ο Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa, 24 Νοεμβρίου 1864 – 9 Σεπτεμβρίου 1901) ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος και σχεδιαστής, του οποίου η εμβάθυνση στην πολύχρωμη και θεατρική παριζιάνικη ζωή στα τέλη του 19ου αιώνα, έδωσε μία συλλογή από συναρπαστικές, κομψές και προκλητικές εικόνες της σύγχρονης και μερικές φορές παρακμιακής ζωής εκείνης της εποχής.
Ο μύθος της Μονμάρτης θα έχει την τιμητική στην Αθήνα , αφού το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει από τις 25 Σεπτεμβρίου την έκθεση «Το Nέο Salon des Cent. Διεθνής Έκθεση Αφίσας. Αφιέρωμα στον Toulouse-Lautrec.»
Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει από τις 25 Σεπτεμβρίου την έκθεση «Το Nέο Salon des Cent. Διεθνής Έκθεση Αφίσας. Αφιέρωμα στον Toulouse-Lautrec.»
H έκθεση στήνεται στο κτήριο της οδού Πειραιώς και θα διαρκέσει έως τις 12 Νοεμβρίου 2017.
To 2001 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από το θάνατο του Henri de Toulouse-Lautrec.
Με αφορμή την επέτειο αυτή, εκατό κορυφαίοι γραφίστες από όλο τον κόσμο σχεδίασαν από μια αφίσα, τιμώντας τον ίδιο και το έργο του.
Οι αφίσες αυτές παρουσιάστηκαν στην έκθεση Le Nouveau Salon des Cent, στο Centre Pompidou, στο Παρίσι, το χειμώνα της ίδιας χρονιάς και έκτοτε σε πολλές πόλεις της Ευρώπης, της Ασίας και στην Αμερική.
Δεκαέξι χρόνια μετά, η έκθεση παρουσιάζεται στην Αθήνα, εμπλουτισμένη με πέντε πρωτότυπες αφίσες του Henri de Toulouse-Lautrec και μια του Pierre Bonnard από τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλέξανδρου Σούτζου.
Δεκαέξι αφίσες που δημιουργήθηκαν από δεκαέξι Έλληνες δημιουργούς, με τις ίδιες προδιαγραφές της έκθεσης του 2001.
Τέλος, την έκθεση πλαισιώνουν προσωπογραφίες του Toulouse-Lautrec που έγιναν με διάφορες τεχνικές σε sketchbooks από τους σπουδαστές της Σχολής Βακαλό.
Ο Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ γεννήθηκε στο Αλμπί, πόλη της νότιας Γαλλίας και ήταν γιος του Κόμη Αλφόνσου και της Κόμισσας Αντέλ ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (Adèle de Toulouse-Lautrec), γόνος ιστορικής και αριστοκρατικής οικογένειας, η οποία ωστόσο την περίοδο της γέννησης του, είχε ήδη χάσει μέρος του παλαιότερου κύρους της. Οι γονείς ήταν πρώτα ξαδέρφια, πρακτική που ήταν ευρύτερα διαδεδομένη εκείνη την εποχή προκειμένου να διατηρηθεί η περιουσία της οικογένειας μεταξύ των μελών της. Το γεγονός αυτό ωστόσο οδηγούσε σε γενετικές ανωμαλίες, όπως και στην περίπτωση του Λωτρέκ, του οποίου τα πόδια σταμάτησαν να αναπτύσσονται φυσιολογικά, μετά από ρήξεις που υπέστη στο αριστερό και δεξί του πόδι, σε ηλικία 12 και 14 ετών αντίστοιχα. Το ύψος του Λωτρέκ έφθανε μόλις το 1,5 μέτρο ενώ σε αντίθεση με τα πόδια του, το υπόλοιπο σώμα του είχε φυσιολογική ανάπτυξη.
Εξαιτίας αυτής της ανωμαλίας στη σωματική του διάπλαση, αδυνατούσε να ακολουθήσει μία συμβατική κοινωνική ζωή, γεγονός που πιθανά λειτούργησε καταλυτικά στο να αφοσιωθεί στη ζωγραφική. Αποτέλεσε σημαντικό καλλιτέχνη του μετα-ιμπρεσιονισμού ενώ θεωρείται από πολλούς και ο επίσημος εικονογράφος της νυχτερινής ζωής εκείνης της εποχής – της λεγόμενης Μπελ Επόκ (belle epoque) – στα καμπαρέ του Παρισιού. Οι πίνακές του χαρακτηρίζονταν από έντονα χρώματα και ανθρώπινες παρουσίες. Θεωρείται επιπλέον ένας από τους πρωτοπόρους στην τέχνη της αφίσας, γνωστός κυρίως για τις αφίσες που φιλοτέχνησε για το καμπαρέ Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge). Ασχολήθηκε ακόμα με την τεχνική της λιθογραφίας, επηρεασμένος από την ιαπωνική τέχνη και τα ιαπωνικά χαρακτικά.
Έζησε κυρίως στη Μονμάρτρη, που αποτελούσε το κυρίαρχο κέντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αντιμετώπισε πρόβλημα αλκοολισμού και πέθανε σε ηλικία 37 ετών, έχοντας προσβληθεί από σύφιλη.
