7 παραλλαγές στα αγαπημένα μας street food

Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη φαντασία, μια φριτέζα και ένας καταψύκτης και οι κλασικές γνωστές μας γεύσεις παίρνουν άλλη διάσταση.

Υπάρχει η εντύπωσε πως η Αμερική δεν έχει κάποια αξιοσημείωτη κουζίνα, αλλά η αλήθεια είναι πως έχουν συνδυάσει γεύσεις και τεχνικές από όλο τον κόσμο, με μια τεράστια ποικιλία από τις «ευρωπαϊκές» νότες στο βορρά και την ανατολή, έως τις πιο «λατινικές» γεύσεις στον νότο και την fusion τάση στην δύση. Εκεί όμως που δεν τίθεται θέμα για την αμερικάνικη κουζίνα είναι η έφεση της στο fast food.

Η σύγκριση σουβλάκι-μπέργκερ σηκώνει τεράστια κουβέντα και ομολογουμένως είναι δύσκολη. Τα πανηγύρια στις ΗΠΑ είναι το κατεξοχήν πεδίο πειραματισμού για τους «καλλιτέχνες» του fast food, όπου οι νέες τάσεις και ευφάνταστες παραλλαγές κάνουν την τιμητική τους. Βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε ορισμένες από τις πιο χορταστικές παραλλαγές οι οποίες μπορεί σύντομα να κατακτήσουν τον κόσμο.

Όπως θα διαπιστώσετε, στο Τέξας έχουν μια αγάπη για την φριτέζα και συχνά την χρησιμοποιούν εκεί που δεν το περιμένατε. Αφού λοιπόν φάτε λίγο τηγανιτό βούτυρο (δείτε παρακάτω), τι καλύτερο από μια δροσιστική, αλλά τηγανιτή cola για «χώνεψη»; Αφού καλυφθεί με το απαραίτητο κουρκούτι, το παγωμένο αναψυκτικό μπαίνει στην φριτέζα και αφού τηγανιστεί, σερβίρεται πασπαλισμένη με άχνη ζάχαρη, σαντιγί και ένα κερασάκι. Από το 2006 έχει καθιερωθεί στα State Fairs και θα το βρείτε σχεδόν παντού.

Το πιο γλυκό (τριπλό) μπέργκερ

Στην λογοτεχνία υπάρχει ο νόμος των τριών, όπου ο ποιητής κλιμακώνει την αφήγηση, από το λιγότερο σημαντικό στο πιο σπουδαίο θέμα. Στα μπέργκερ μπορεί εύκολα να επιτευχθεί το αντίστοιχο εφέ, τριπλασιάζοντας τα μπιφτέκια. Επειδή όμως αυτό μπορεί να φαίνεται σχετικά απλό, στο Iowa State Fair πήγαν ένα βήμα παραπέρα, όπου αντί για ψωμάκι χρησιμοποιούν ένα ντόνατ κομμένο στη μέση. Μην ανησυχείτε όμως για αυτήν την βόμβα θερμίδων αφού έρχεται σε μικρό μέγεθος, οπότε δεν θα έχετε (πολλές) τύψεις όταν το δοκιμάσετε. Το μπέικον πάντως είναι προαιρετικό.

Σύμφωνα με την λαϊκή ρήση στις ΗΠΑ, στο Τέξας όλα είναι πιο μεγάλα και η μεγάλη όρεξη για το φαγητό έχει ανοίξει μεγάλους ορίζοντες. Το τηγανιτό βούτυρο είναι μια από τις γαστρονομικές καινοτομίες που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Texas State Fair. Πρόκειται για παγωμένες μπάλες βουτύρου, οι οποίες καλύπτονται με ένα ζαχαρούχο χυλό από βουτυρόγαλα και μετά μπαίνουν στην φριτέζα μέχρι να σχηματιστεί μια πολυπόθητη χρυσή κρούστα, θυμίζοντας μια «ανεστραμμένη» τηγανίτα.

Στην Ελλάδα τα πράσινα φασολάκια τα ξέρουμε κυρίως ως μαγειρεμένα γιαχνί, αλλά στα μεγάλα εστιατόρια της Καλιφόρνια κάνουν θραύση ως τηγανητό ορεκτικό. Η ιδέα δεν πρέπει να «ξενίζει» τόσο, αφού τα τηγανητά κολοκυθάκια έχουν την τιμητική τους στις ελληνικές ταβέρνες. Δεν ξέρουμε εάν επηρεάστηκαν από την μεσογειακή κουζίνα, αλλά τα τηγανητά φασολάκια γρήγορα έγιναν αγαπημένα και ανάρπαστα ορεκτικά.

Ίσως ο πιο περίεργος συνδυασμός της λίστας, τα πικάντικα μπέργκερ με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα συνδυάζουν με έναν αναπάντεχο τρόπο δυο κλασικές αλμυρές και γλυκές γεύσεις. Το ιδιαίτερο αυτό μπέργκερ φέρεται έκανε τα πρώτα του βήματα στην νότια Καλιφόρνια, αλλά πλέον έχει πάει ένα βήμα παραπέρα με μαρμελάδα σταφύλι και ψιλοκομένες καυτερές πιπεριές που το απογειώνουν.

Η σχέση των Αμερικάνων με τα τηγανιτά φαγητά –όπως θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα– κρατάει πολλά χρόνια, Σύμφωνα με τους LA Times, τα τηγανιτά Oreos αποτελούν «εξέλιξη» των τηγανητών Twinkies (μικρά κέικ με γέμιση κρέμα βανίλια). Τα γεμιστά μπισκότα κυριολεκτικά λιώνουν στο στόμα και συνοδεύονται, ιδανικά, από ένα ποτήρι γάλα (ή ένα μιλκσέικ αν δεν έχετε τύψεις).

Το cheesecake είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και χαρακτηριστικά αμερικάνικα γλυκά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι το πιο εύκολο στο σερβίρισμα σε πανηγύρι, αφού απαιτεί πιάτο και πιρούνι. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα ήρθε από τα State Fairs, όπου το cheesecake μπαίνει στην κατάψυξη, στη συνέχεια το κόβουν σε τρίγωνα κομμάτια, το βουτάνε σε σοκολάτα και στην συνέχεια το σερβίρουν με ξυλάκι στο χέρι. Με άπειρες συνταγές για cheesecake, το μόνο όριο είναι η φαντασία.