της ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΜΠΛΕΤΑ*
Το Μακεδονικό ζήτημα είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο θέμα το οποίο δεν μπορεί να ανοίξει και να κλείσει μέσα σε λίγες μέρες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν:
- οι βλέψεις του Αμερικάνου να εισάγει στο ΝΑΤΟ τη γείτονα χώρα ΠΓΔΜ και να εδραιώσει βάσεις στην εδαφική της επικράτεια,
- οι βλέψεις της Ευρωπαικής Ένωσης να εντάξει την ΠΓΔΜ στην δύναμή της και έτσι να κλείσει μια ακόμη πόρτα στη Ρωσία.
Η ηγεσία των Σκοπίων χρησιμοποιεί εύλογα το χαρτί των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ένθεν και εκείθεν , προκειμένου να εξασφαλίσει ως «Μακεδονική» την εθνική της ταυτότητα και έτσι να βγει ωφελημένη από τις παραπάνω συναλλαγές, διότι για συναλλαγές πρόκειται.
Δήλωσε λοιπόν έτοιμη να αυξήσει τον αμυντικό της προυπολογισμό για τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν. Δήλωσε επίσης έτοιμη να ενταχθεί στην Ευρωπαική Ένωση, καθώς βρίσκεται σε καθεστώς υποψήφιας χώρας.
Έτσι η πίεση από την πλευρά των Σκοπίων απέναντι στην Ελλάδα για την χρήση του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ σαν εθνική τους ταυτότητα, μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο, καθώς αποκτά διεθνή διάσταση και χαρακτήρα.
Η Ελλάδα στον αντίποδα , εγκλωβισμένη από τις εξελίξεις δεν μπορεί να αποφασίσει, ή μάλλον δε της επιτρέπεται να αποφασίσει εάν θα επιτρέψει τον εθνικό προσδιορισμό ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στην γείτονα χώρα, καθώς η συναλλαγή που αφορά την ΠΓΔΜ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ για την ένταξη της ΠΓΔΜ στους κόλπους των έχει συμφωνηθεί ερήμην της και έχει εκχωρηθεί ερήμην της η «αντικαταβολή» που ακούει στο όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ΠΓΔΜ είναι πολύ χρήσιμη για τις ΗΠΑ και την ΕΕ, καθώς τεμαχισμένη όπως έχει βρεθεί μετά τον πόλεμο, μπορεί να κατασταθεί ως μια ακίνδυνη ενεργειακή, προσφυγική, εμπορική ζώνη που θα αποτελεί επιπλέον ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία.
Άρα οι διαπραγματευτικές διαδικασίες δεν παίζουν παρά έναν παραπλανητικό ρόλο, προκειμένου να επισφραγισθεί αυτό που ήδη έχει συμφωνηθεί.
Το θέμα είναι, εάν πρέπει η Ελλάδα να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να υπογράψει αυτά που είναι «τα του οίκου της», τα οποία όμως δεν διαχειρίζεται η ίδια.
Πρόβλημα λοιπόν δεν αποτελεί εάν θα επιτρέψουμε εμείς ο όρος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ να χρησιμοποιείται από τους γείτονες, αλλά ο εκβιασμός που δεχόμαστε για να το πράξουμε συνολικά αλλά και την δεδομένη χρονική στιγμή.
Στιγμή που οι ιδιωτικές να υπενθυμίσω τράπεζες πιέζουν το EUROGROUP και το EUROGROUP πιέζει την Ελλάδα για την εφαρμογή των πλειστηριασμών και την μείωση του αφορολόγητου, προκειμένου να εισπράξει μαζικά τα «οφειλόμενα».
Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης είναι παροιμιώδης , καθώς η εκτόνωση της οργής και της δυσαρέσκειας σε ένα κλίμα εθνικής έξαψης θα βάλει σε δεύτερη μοίρα ζητήματα ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ…
Το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ θα πρέπει λοιπόν να λυθεί, όταν η Ελλάδα θα είναι έτοιμη και δυνατή να το λύσει μόνη της, με βάση τα δικά της αμοιβαία συμφέροντα με τη γείτονα.
-Αυτό σημαίνει πολιτική απόρριψη των διαπραγματεύσεων ή αλλιώς ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΘΝΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ.
-Αυτό σημαίνει ομογενοποιημένη αντίσταση απέναντι στα ζητήματα που αφορούν όχι μόνο την ΕΘΝΙΚΗ αλλά και την στοιχειώδη ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
*Παναγιώτα Μπλέτα –Συγγραφέας/Διανοήτρια
Email: bletas.p1@gmail.com
Facebook/Twitter: Panagiota bletas
