ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ
Δημοτική Κίνηση Αλίμου
Από τον 7ο μεταχριστιανικό αιώνα που οι Κινέζοι εφηύραν τα πυροτεχνήματα, μέχρι τον 12ο-13ο που άρχισαν να τα χρησιμοποιούν και οι Ευρωπαίοι, δεν υπήρξε σημαντικό κοινωνικό ή προσωπικό γεγονός που να μην γιορταστεί με τη λάμψη και τον κρότο τους.
Η λάμψη των “λουλουδιών της φωτιάς” κατά τους Ιάπωνες ή “των αστεριών που πέφτουν από τον ουρανό” κατ’ άλλους, μαζί με τον κρότο που προκαλούν, δημιουργούν φόβο και δέος στους ανθρώπους, και καταλήγουν ζωογόνες με τη χαλάρωση της οπτικής έκστασης που δημιουργούν, καθώς μ’ ένα πάντρεμα δοξασιών και παραδόσεων εδώ και αιώνες, πίστευαν ότι έτσι φεύγουν τα κακά πνεύματα και τα δαιμόνια κι έρχεται τύχη και ευτυχία (κάτι αντίστοιχο με το γνωστό έθιμο των Κρητικών με τις μπαλωθιές). Την πρώτη μέρα αυτού του χρόνου (2021), μια άγρια εικόνα γέμισε τις οθόνες μας. Αυτή, των νεκρών πουλιών, σε πλατείες και δρόμους της Ρώμης. Οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων, μίλησαν για σφαγή, ενώ η Παγκόσμια Οργάνωση για την Προστασία των Ζώων ζήτησε να απαγορευτεί η πώληση πυροτεχνημάτων.
Καθώς λέει η λέξη, βασικό συστατικό του πυρο-τεχνήματος, είναι το πυρ. Και συχνά το πυρ μπορεί να καταστρέψει. Αυτό, το έχουν αντιληφθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι φιλοζωικές οργανώσεις, οι επιστήμονες, οι κρατικοί φορείς. Γι’ αυτό, ακριβώς και υπάρχει ειδική νομοθεσία για το θέμα αυτό στην Ε.Ε., στην οποία έχουν εναρμονιστεί όλες οι χώρες, εκτός από την Ελλάδα που δεν έχει εναρμονιστεί πλήρως. Στην Ελλάδα, μάλιστα, υπάρχει ένας ιδιαίτερος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται η χρήση πυροτεχνημάτων όλον το χρόνο, εκτός από την περίοδο του Πάσχα. Κι επειδή, εδώ, οι νόμοι εφαρμόζονται περιορισμένα, συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη χρήση τους, συχνά δυστυχώς με θύματα. Από νεκρούς ανθρώπους μέχρι ακρωτηριασμένους και τραυματίες. Οι 4 στους 10 τραυματισμούς, συμβαίνουν στο κεφάλι και οι 3 στους 10 στα μάτια. Από ρήξη στον οφθαλμικό βολβό, αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, εκδορές στον κερατοειδή, χημικά και θερμικά εγκαύματα. Ένα φαντασμαγορικό βεγγαλικό, λοιπόν, μπορεί να γίνει αφορμή για μόνιμες βλάβες στα μάτια και να επηρεάσει για πάντα την όραση. Επίσης, μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη κώφωση.
Επιπλέον, πολλά κατοικίδια ζώα τραυματίζονται ή πεθαίνουν ή χάνονται από το στρες που τους δημιουργούν τα πυροτεχνήματα (κροτοφοβία). Παράλληλα, έχουμε απώλειες χιλιάδων πουλιών, καθώς είναι και τα πιο ευάλωτα θύματα αυτών των «πυρομαχικών». Και δεν μπορούμε να ξεχνάμε τα δέντρα. Ας θυμηθούμε την περίπτωση των πυροτεχνημάτων σε γιορτή στο σπίτι επώνυμης Αθηναίας που έκαψε παρακείμενο δασύλλιο ή τη φωτιά που έπιασαν δέντρα στα Πετράλωνα με τον ερχομό της φετινής χρονιάς. Αν σκεφτούμε ότι ένα sparkler-το στικάκι που επίσης θεωρούμε ανώδυνο και βάζουμε στις τούρτες-μπορεί να φτάσει τους 1000 C, ας σκεφτούμε πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα πυροτέχνημα. Η αλήθεια είναι ότι πλέον τα πυροτεχνήματα, αποτελούν παγκοσμίως μία πολύ μεγάλη, προσοδοφόρα, οικονομική επιχείρηση. Αλλά και μία τεχνική που εξελίσσεται σε Τέχνη. Γίνονται Διεθνή φεστιβάλ, στα οποία, μάλιστα η Ελλάδα, επανειλημμένα κατέκτησε διεθνείς πρωτιές.
Ενώ, όμως, όλες και όλοι εντυπωσιαζόμαστε εύκολα από αυτό το φαντασμαγορικό θέαμα, πόσες και πόσοι τελικά συνεχίζουμε να το επιθυμούμε, αν αντιληφθούμε τις αρνητικές τους επιπτώσεις; Άνθρωποι συχνά χάνουν τη ζωή τους ή ακρωτηριάζονται, χάνουν το φως ή την ακοή τους, χάνουν το κατοικίδιό τους, το δέντρο του κήπου τους ή τα πουλιά.
Έφτασε, λοιπόν, η ώρα, να τηρηθούν οι σχετικοί νόμοι με απόλυτη αυστηρότητα. Βεγγαλικά να μη βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών. Μόνο στα χέρια ειδικευμένων γι’ αυτά ατόμων με ειδικά γυαλιά και υλικά σύμφωνα με τον νόμο. Οι αποστάσεις που αυτά θα ρίπτονται πρέπει να είναι πολύ μεγάλες από τους πολίτες και τις κατοικίες. Μακριά από βιότοπους, δασύλλια, το λιγοστό και τόσο πολύτιμο πράσινο.
Έφτασε η ώρα, να το αντιμετωπίσουμε κι εμείς πολύ σοβαρά. Πρέπει να φτάσει και ως τα αυτιά της δημοτικής αρχής στον Άλιμο, ειδικά εν όψει του Πάσχα του 2021. Εφόσον πλέον δεν υπάρχει άγνοια για τις αρνητικές επιπτώσεις των πυροτεχνημάτων, η τυχόν χρήση τους από επίσημους φορείς δείχνει ανευθυνότητα, πρόκληση κινδύνου, ενώ και το οικονομικό κόστος τους δεν είναι αμελητέο.
