- Διαφήμιση -
Χρόνος Ανάγνωσης: 23 ΛεπτάΧρόνος Ανάγνωσης: 23 Λεπτά

Ο πρώτος μη πόντιος δήμαρχος του Ελληνικού από το 1924, ο Γιάννης Κωνσταντάτος, παραμονές έναρξης της μεγάλης επένδυσης στο Ελληνικό, αναφέρει στο powergame.gr πώς κατάφερε να αλλάξει την διάθεση των δημοτών Ελληνικού και Αργυρούπολης απέναντι στην αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου.

Ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης αναφέρεται ακόμη σε ένα Δήμο που επί δεκαετίες έδινε μάχες οπισθοφυλακής, όπως συνέβη με την αμερικανική βάση του Ελληνικού. Το 2014, όταν ανέλαβε τον δημαρχιακό θώκο κατάφερε να πείσει μια κοινωνία που είχε γαλουχηθεί με την ιδέα ενός απέραντου πάρκου, στην αναγκαιότητα στήριξης της επένδυσης. Επίσης ο κ. Κωνσταντάτος αναφέρεται στο τι αναμένει η τοπική κοινωνία από τον επενδυτή και την πολιτεία.

Ακόμη, στη συνέντευξή του στο powergame.gr, εξηγεί γιατί στο Κάτω Ελληνικό οι τιμές ακινήτων έχουν εκτοξευθεί και τέλος αναφέρεται σε όσους παραθέριζαν στην ίδια περιοχή προ του 1937, δηλαδή πριν από την επίταξη της έκτασης από τον τότε δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά για τη δημιουργία του αεροδρομίου.

  • Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις της κοινωνίας του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης στο άκουσμα της αλλαγής ιδιοκτησίας στο ακίνητο του Ελληνικού;

Αν σκεφθούμε ότι από τον Μάρτιο του 2000, που έγινε η τελευταία πτήση στο Ελληνικό, έχουν μεσολαβήσει 20 χρόνια, και αυτή η κοινωνία βλέπει όλα αυτά τα χρόνια έναν εγκαταλειμμένο, μίζερο και αναξιοποίητο χώρο, μάλλον το αντιμετωπίζει με έκπληξη και με μια απορία: Ισχύει; Είναι αλήθεια; Αυτό είναι κάτι που θα φανεί στο επόμενο διάστημα. Γιατί για τον πολύ κόσμο η υπογραφή της σύμβασης δεν λέει τίποτε. Αυτό που έχει σημασία είναι η πραγματική έναρξη του έργου. Και είναι πολύ σημαντικό για όλους εμάς που πολεμήσαμε για να φτάσουμε σε αυτή την υπογραφή, αλλά για τον πολύ κόσμο κυρίως έχει σημασία να δει το έργο να ξεκινάει.

  • Πιστεύετε ότι υπάρχουν ακόμη ομάδες, φορείς, οργανώσεις κλπ του Δήμου σας που αντιτάσσονται στην αξιοποίηση αυτή; Στο παρελθόν ο προκάτοχος σας είχε αντιταχθεί σθεναρά στη συγκεκριμένη αξιοποίηση.

Πρέπει να τονίσω ότι αν δεν είχε αλλάξει η δημοτική αρχή το 2014 και είχε παραμείνει στο θώκο αυτό ο προηγούμενος δήμαρχος, βάζω την υπογραφή μου ότι το έργο αυτό δεν θα ξεκινούσε ποτέ. Διότι είχαν και την τεχνογνωσία -ας το πούμε έτσι- στις επαναστατικές διαδικασίες, αλλά και τα μέσα προκειμένου να εμποδίσουν το έργο. Πρωτίστως, ο Δήμος ποτέ δεν θα εκκένωνε τις εγκαταστάσεις που είχε στο ακίνητο. Αυτό και μόνον δείχνει το μέγεθος της δικής μας συμβολής. Και τις εγκαταστάσεις παραδώσαμε, και συμβάλλαμε στην ομαλή λειτουργία του έργου. Επίσης ενώ ο κόσμος ήταν αντίθετος με το έργο προ του 2014, τελικά μεταστράφηκε υπέρ του έργου. Ακόμη συμβάλαμε αποτρέποντας να γίνει και ένας μόνιμος καταυλισμός μεταναστών στο Ελληνικό. Δεν έχουμε κάτι εναντίον των προσφύγων -δυστυχισμένοι άνθρωποι άλλωστε είναι- αλλά το μέλλον του Ελληνικού δεν μπορούσε να συμβαδίσει με ένα γιγαντιαίο καταυλισμό δίπλα. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν δεν ήμασταν εμείς στην διοίκηση του Δήμου. Πιθανώς, ο καταυλισμός να είχε παραμείνει, και το Ελληνικό να μην ξεκινούσε ποτέ. Πρέπει να σημειώσω ότι υπάρχουν ακόμη αντιδράσεις. Προχθές μάλιστα, διοργανώθηκε μια ημερίδα μέσω διαδικτύου με μια επιχειρηματολογία κατά της επένδυσης και για όλα τα δεινά που θα φέρει σύμφωνα με τους διοργανωτές της. Προανήγγειλαν κινητοποιήσεις και άλλες ενέργειες αντιπαλότητας προς το έργο. Ακούμε και αυτές τις φωνές, γιατί πιθανώς να μην είναι όλα «ρόδινα». Θεωρούμε επίσης ότι αν υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα, και έχουν όντως λογική, εμείς εδώ είμαστε να τα ακούσουμε και να διεκδικήσουμε να μην γίνουν σε βάρος της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση είμαστε εγγυητές του έργου, είμαστε δύναμη ομαλότητας, δύναμη που συζητά και διαπραγματεύεται και θέλει να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα και όχι προβλήματα στις λύσεις. Γι’ αυτό το λόγο θα τα ξεπεράσουμε όλα, με καλή πίστη και διάλογο.

  • Στις εκλογές του Δήμου που αναφερθήκατε το 2014, πιστεύετε ότι η αξιοποίηση έπαιξε ρόλο στο αποτέλεσμα ή ήταν άλλοι παράγοντες που τις έκριναν;

Ας δούμε τι είχε συμβεί μέχρι τότε. Από το 2000 που έφυγε το αεροδρόμιο, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε εξαγγείλει ένα τεράστιο πάρκο. Τότε οι τέσσερις δήμαρχοι (σ.σ. Αργυρούπολης, Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού), καλώς ενώθηκαν σε ένα κοινό αγώνα, προκειμένου να γίνει μια μεγάλη ανάπλαση του χώρου ως πάρκο. Αυτά βεβαίως προ κρίσης και προ μνημονίων. Μέχρι τότε η κοινή γνώμη διαμορφώνονταν, τόσο από τις τοπικές αρχές, όσο και από τις κυβερνήσεις, ότι εκεί θα γίνει ένα τεράστιο πάρκο. Τότε δεν απασχολούσε που θα βρεθούνε τα χρήματα για να γίνει αυτό, ούτε ποιος θα το συντηρεί. Είναι από αυτές τις μεγαλόστομες εξαγγελίες που δεν κοστίζουν και τίποτε. Όταν ξέσπασε η κρίση και αφού αφήσαμε κατά μέρος το εκφυλιστικό σχέδιο Παπανδρέου να οικοπεδοποιηθεί και να γίνουν κάποιες μεγάλες βίλες και κάποιες άλλες μικρότερες, η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε αυτό το σχέδιο που τελικά προχώρησε. Για το έργο ενδιαφερθήκανε εννέα επενδυτές, αλλά τελικά προσφορά υπέβαλε μόνον ένας, καθώς υπήρχαν πολλά ανοικτά θέματα. Τελικά η πρώτη υπογραφή σύμβασης έγινε επί κυβερνήσεως Σαμαρά το 2014, δηλαδή μόλις εγώ είχα γίνει δήμαρχος. Η κοινή γνώμη στην προεκλογική περίοδο του 2014 ήταν ενάντια στην επένδυση κι εμείς καταφέραμε και αλλάξαμε την προεκλογική ατζέντα λέγοντας ότι θέλουμε την επένδυση, θέλουμε την αξιοποίηση, αλλά θέλουμε και το μητροπολιτικό πάρκο. Με άλλα λόγια, λέγαμε ναι στην αξιοποίηση, αλλά με προϋποθέσεις. Αυτό δηλαδή που κάνουμε μέχρι και σήμερα. Πείσαμε τελικά τον κόσμο ότι δεν μπορούσε να γίνει ένα πάρκο 6.000 στρεμμάτων, αλλά μπορεί να γίνει κάτι λιγότερο που μπορεί να συντηρηθεί. Βεβαίως ένα πάρκο 2.000 στρέμματα δεν είναι και μικρό αφού είναι μεγαλύτερο από το Hyde Park του Λονδίνου και ίσως το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Αυτό δεν ήταν και πολύ εύκολο. Το να βγεις και να πεις ότι με το έργο θα υπάρξει μια ανάπτυξη, που θα εξασφαλίσει θέσεις εργασίας, θα εξασφαλίσει ποιότητα ζωής, αθλητικούς χώρους, χώρους πολιτισμού, αναψυχής και κυρίως θα δώσει διέξοδο σε μια περιοχή που βρίσκονταν σε παρακμή. Αυτό συγκρούσθηκε σε απίστευτα ιδεολογικό επίπεδο με αυτούς που κυβερνούσαν το Δήμο επί δεκαετίες, με κομμουνιστικές και αριστερές ιδεοληψίες, που κάθε μέρα φωνάζανε «έξω οι βάσεις του θανάτου», αλλά όταν έφυγαν οι βάσεις δεν κατάφεραν να διαχειριστούν ούτε ένα ακίνητο της βάσης και τα περισσότερα ρημάξανε.

  • Υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δείχνουν την στάση των δημοτών σας;

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις που κάνουμε εμείς, που παρακολουθούμε κατά περιόδους τις διακυμάνσεις και τα προβλήματα στις συγκοινωνίες, στις μετακινήσεις κ.λπ. μας δείχνουν ότι άνω του 80% του πολιτών της Αργυρούπολης και του Ελληνικού τάσσεται υπέρ της επένδυσης. Αυτό όμως δεν είναι θέσφατο και ούτε κάτι που δεν μεταβάλλεται. Ο κόσμος για να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο αποδοχής, πρέπει να το βλέπει το έργο όχι σαν ένα χώρο που θα έρθει κάποιος πλούσιος να αγοράσει ένα σπίτι ή κάποιο ακίνητο. Αυτό μας είναι αδιάφορο. Αυτό που περιμένουμε από το έργο, τις επενδύσεις και πιθανώς την κατακόρυφη αύξηση του πλούτου, να ωφεληθούν οι τοπικές κοινωνίες όλες ανεξαιρέτως, με έμφαση όμως οι κοινωνίες της Αργυρούπολης και του Ελληνικού. Μην ξεχνάτε ότι η Αργυρούπολη και το Ελληνικό ήταν οι μόνοι Δήμοι που στερήθηκαν το παραλιακό τους μέτωπο, κι επομένως την μεγάλη ανάπτυξη που είχαν τις προηγούμενες δεκαετίες όλοι οι άλλοι γειτονικοί και παράκτιοι Δήμοι.

  • Πέραν των αστοχιών του πολιτικού συστήματος, πιστεύετε ότι υπήρξαν συμφέροντα που αντιστρατεύτηκαν στην αξιοποίηση της έκτασης;

Προφανώς υπήρξανε και πιθανώς να υπάρχουν ακόμη. Επιχειρηματίες και κεφάλαια τα οποία επιθυμούν το Ελληνικό να μην ολοκληρωθεί, για τους δικούς τους λόγους. Αυτά είναι μέσα στην ζωή και στην αγορά. Αυτό που κάνεις εσύ μπορεί εμένα να μην με συμφέρει. Προσωπικά είδα πολλές κινήσεις υπονόμευσης της επένδυσης. Όταν για παράδειγμα έρχεται κάποιος και ισχυρίζεται ότι θίγεται η χλωρίδα και η πανίδα του Ελληνικού από την επένδυση, και αυτός ο κάποιος είναι ένας φιλοζωικός όμιλος στο Πήλιο που έχει άποψη για το Ελληνικό και προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καταλαβαίνετε ότι η επιχειρηματολογία αυτή δεν είναι τόσο αγαθή. Εγώ θα μπορούσα να βρω πολλά άλλα επιχειρήματα να μην γίνει το Ελληνικό, περισσότερο πρακτικά και πραγματικά από αυτά. Γιατί δεν μπορεί να βγαίνει κάποιος και να ισχυρίζεται ότι θίγονται τα αρχαία και το δάσος του Ελληνικού, ένας χώρος που 75 χρόνια λειτουργεί ως αεροδρόμιο. Αστειότητες. Γι’ αυτό και κατέπεσαν νομικά.

  • Τι απαντάτε όμως σε όλους αυτούς που ισχυρίζονται ότι το Ελληνικό θα αποτελέσει μια πόλη μέσα στην πόλη; Κάποιοι μάλιστα το χαρακτήρισαν ως «γκέτο πλουσίων».

Αυτοί που το ισχυρίζονται θα μπορούσανε να έχουν δίκαιο αν ήταν μια πόλη καντόνι, κλειστή που δεν θα είχε δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους. Από τη στιγμή που θα υπάρχει ένα πάρκο 2.000 στρέμματα, ανοικτό σε όλους, αθλητικά κέντρα ανοικτά, μια παραλία δημόσια και ανοικτή -στο κάτω, κάτω της γραφής, οι παραλίες δίπλα στη Γλυφάδα, στον Άλιμο και τη Βουλιαγμένη, όπου κάποιος πληρώνει εισιτήριο, είναι ανοικτές; Εγώ προσωπικά πληρώνω εισιτήριο για να κάνω το μπάνιο στις παραλίες αυτές. Εκτός αν βρεθώ στα βραχάκια και τα λιμανάκια, όπου είναι πλέον στενές λουρίδες στην νότια παράκτια ζώνη της πόλης. Προφανώς σε ένα μπλοκ κατοικιών δεν θα έχει δικαίωμα πρόσβασης ένας τρίτος, όπως συμβαίνει παντού στην Αθήνα και την Ελλάδα. Κανένας δεν μπορεί να εισέλθει στην πρασιά της πολυκατοικίας σας ή της μεζονέτας σας. Εκτός όμως πρασιάς δε υπάρχουν χώροι πλουσίων ή κλειστοί χώροι. Ότι δικαιώματα και υποχρεώσεις απορρέουν, θα έχουν όλοι. Όταν τα παιδιά τους θα πάνε στα σχολεία, θα έλθουν στα σχολεία μας -εκτός και αν θέλουν να πάνε σε ιδιωτικά όπως συμβαίνει σε κάθε άλλη περιοχή- όταν θα πεθάνουν θα θαφτούν στα νεκροταφεία μας κ.ο.κ. Όπως σε όλους τους Δήμους, είτε είσαι φτωχός, είτε είσαι πλούσιος, έχεις τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το ίδιο θα ισχύει κι εδώ.

  • Πώς επηρεάζεται το real estate της περιοχής λόγω της αξιοποίησης του ακινήτου; Είχατε κάνει λόγο πρόσφατα για υπέρμετρη αύξηση των τιμών των ακινήτων στην περιοχή.

Γίνεται ένα απίστευτο ράλι στις τιμές. Έχουμε εκπλαγεί με τις τιμές που ακούμε, ειδικά στο Κάτω Ελληνικό. Μιλάμε για τιμές της τάξης των 7.000 και 8.000 ανά τετραγωνικό σε νεόκτιστα σπίτια της συγκεκριμένης περιοχής. Αυτό συμπαρασύρει όλο το Ελληνικό και την Αργυρούπολη και του χρόνου θεωρώ ότι οι αντικειμενικές αξίες θα είναι ακόμη μεγαλύτερες. Εδώ υπάρχει ένα όφελος για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί πολλά προβλήματα σε μισθωτές. Αυτά ωστόσο ρυθμίζονται μέσω της ζήτησης και της προσφοράς. Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι θα χτιστούν πάνω από 5.000 νέες κατοικίες θα φέρει μια νέα εποχή στο real estate της περιοχής. Πάντως οι επενδυτές εμένα μου έχουν αναφέρει ότι στόχος δεν είναι οι πλούσιοι, αλλά κάθε ένας που μπορεί να λάβει ένα δάνειο και σε λογικές τιμές να αποκτήσει ένα διαμέρισμα. Σίγουρα θα υπάρξουν τα ακριβά διαμερίσματα και οι βίλες, αλλά στόχος είναι να υπάρξουν και οι χαμηλότερης αξίας κατοικίες.

  • Οι αντικειμενικές αξίες που ανακοινώθηκαν πρόσφατα τι έδειξαν;

Αυξηθήκανε κατά 22% και χωρίς να έχει ξεκινήσει το έργο. Δεν αποκλείω πλέον, με βάση της νέες αντικειμενικές, το Κάτω Ελληνικό να είναι από τις πιο ακριβές περιοχές της Αθήνας. Μου έκανε εντύπωση ότι ένα διαμέρισμα 140 τ.μ. το πουλούσαν 1 εκατ. ευρώ.

  • Επίσης, πρόσφατα κάνατε λόγο για υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στον Δήμο σας. Ποιες είναι αυτές και γιατί δεν έχουν ικανοποιηθεί ακόμη;

Αυτό που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, είναι ότι η κοινωνία της Αργυρούπολης και του Ελληνικού, όχι μόνον έβαλε πλάτη στην επένδυση, αλλά έκανε και τη μεγαλύτερη θυσία. Δεν είμαστε ένας όμορος δήμος στον οποίο γίνεται μια επένδυση, αλλά ο δήμος μέσα στον οποίο γίνεται η επένδυση. Για το λόγο αυτό εκκενώσαμε εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσαμε επί δεκαετίες, όπως ήταν το Δημαρχείο, το αμαξοστάσιο, το Μέγαρο Ποντίων, το γήπεδο μπάσκετ, ένας παιδικός σταθμός, ένα πολιτιστικό κέντρο κ.ά. Όλα αυτά ήταν στο ακίνητο του Ελληνικού κι εμείς τα παραδώσαμε, γιατί έπρεπε να γίνει η επένδυση. Δεν είχαμε την ιδιοκτησία, αλλά είχαμε τη χρήση. Και ποτέ δεν ισχυριστήκαμε, ακόμη και στην πανδημία, ότι έπρεπε να παραμείνουμε για να μην κωλυσιεργήσει η επένδυση. Είναι όμως η ώρα της κυβέρνησης, των υπουργείων και των φορέων, να επιστρέψουν στο δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, γη πάνω στην οποία, μετά από συμφωνία με τον επενδυτή, να ξαναχτίσουμε το Δημαρχείο μας, το Μέγαρο Ποντίων, τα γήπεδά μας και όλα όσο στερηθήκαμε προκειμένου να γίνει η επένδυση. Έχει δεσμευθεί ο πρωθυπουργός για την αποκατάσταση, σήμερα κιόλας (σ.σ. Τρίτη 22 Ιουνίου) ο υπουργός Ανάπτυξης αναφέρθηκε ότι το αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση θα εξαγγείλει τη δέσμευσή της για την υλοποίηση του Δημαρχείου και του Μεγάρου Ποντίων. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση, έντιμα θα αποδώσει όσα πρέπει να αποδώσει στην τοπική κοινωνία, όσα έχει στερηθεί μέχρι σήμερα.

  • Έχετε ζητήσει ανταλλάγματα από τον επενδυτή; Συνήθως, σε τέτοιου είδους projects οι επενδυτές παρέχουν μια σειρά ανταλλαγμάτων στην τοπική κοινωνία.

Ναι έχουμε ζητήσει να μας κατασκευάσει το Μέγαρο Ποντίων. Επίσης, έχω βάλει μια ατζέντα θεμάτων που θέλουμε να υλοποιηθούν και πιστεύω ότι επενδυτής θα είναι αρκετά κοντά μας και ότι, έχει μεγάλη διάθεση να συνεισφέρει. Βεβαίως, πριν αποκτήσει ακόμη την έκταση δεν μπορούσε να δεσμευθεί σε κάτι, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν έωλο. Πιστεύω ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα πραγματοποιήσουμε ανακοινώσεις και εμείς.

  • Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του έργου;

Πρωτίστως, το μικροκλίμα θα αλλάξει εντελώς. Και μόνο το γεγονός ότι θα φυτευτούν 30.000 δένδρα και το πράσινο θα αυξηθεί στο 30% της συνολική επιφάνειας (και όχι μόνον) θα αλλάξει εντελώς το μικροκλίμα. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το Ελληνικό ανέκαθεν θεωρούνταν ως μια περιοχή με το καλύτερο μικροκλίμα, παγκοσμίως. Δηλαδή χαμηλή υγρασία, περιοχή χωρίς ανέμους κ.ο.κ. Δεν είναι τυχαίο ότι προ του 1937, ήταν η περιοχή όπου παραθέριζε η καλή κοινωνία της Αθήνας. Εκεί είχε σπίτι ο Μποδοσάκης, η Σοφία Βέμπο, ο Στυλιανός Γονατάς, η Μαρία Αλεξάνδρου που έγραψε τη Λωξάντρα και πολλοί άλλοι. Η κατάσταση άλλαξε άρδην όταν ο Μεταξάς το απαλλοτρίωσε και το ισοπέδωσε εν μια νυκτί, καθώς ο Βασιλιάς δεν ήθελε το αεροδρόμιο στο Τατόι. Βεβαίως, για να επανέλθω στο σήμερα, θα υπάρξουν κτίρια, ουρανοξύστες κ.ά. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Και άλλες πόλεις συνδυάζουν πάρκα, λίμνες, ποτάμια και ουρανοξύστες. Δείτε τη Γενεύη για παράδειγμα. Όλα μπορούν να συνυπάρξουν σε μια πόλη που θέλει ισορροπία.

ΠΗΓΗ:www.pawergame.gr

- Διαφήμιση -