του Χρήστου Ξενοκώστα*
Την στιγμή όπου η Ελληνική Οικονομία είναι βυθισμένη στα ελλείμματα – Χρέος, εμπορικό, Δημόσιο – και την Ύφεση θυμίζοντας την περίοδο του 2008, με χιλιάδες επιχειρήσεις ιδιαίτερα στους κλάδους του εμπορίου, της εστίασης, και των καταλυμάτων να ψυχορραγούν, οι πόροι από το ταμείο ανάκαμψης παρουσιάζεται ως “μάνα εξ ουρανού”, πανάκεια για κάθε οικονομική νόσο.
Είναι πράγματι όμως έτσι;
Η ίδια η έκθεση προβλέπει ότι τα 30 δισ. ευρώ του ταμείου, θα δημιουργήσουν περίπου 180.000 θέσεις εργασίας και θα αυξήσουν το ΑΕΠ κατά 7%.
Πώς γίνεται να εισρεύσουν όμως στα δημόσια ταμεία 30 δισ. και να αυξήσουν το προιόν της χώρας μόλις κατά 13 δισ.;
Αυτό σημαίνει ότι ένα ποσό μεγαλύτερο από 17 δισ. θα επιστρέψει στις βιομηχανίες του Βορρά, ως εισαγωγές εμπορευμάτων, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από το ίδιο το πρόγραμμα της κυβέρνησης όπου βασίζεται στις εισαγωγές ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ανεμογεννητριών, φωτοβολταικών κ.α.
Παρότι ο δευτερογενής τομέας, η μεταποίηση, η έρευνα και η καινοτομία βρίσκονται υπό δραματική υποχρηματοδότηση και σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα ως προς την συμμετοχή τους στο ΑΕΠ, υστερώντας δραματικά σε σχέση με τις ανεπτυγμένες οικονομίες, παρά ταύτα προβλέπονται ¨ψίχουλα¨ και αυτά χωρίς σοβαρό σχεδιασμό για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την είσοδο στην 4η βιομηχανική επανάσταση.
Το παρασιτικό, αντιπαραγωγικό καταναλωτικό μοντέλο το οποίο βασίζεται στις εισαγωγές και το οποίο οδήγησε στην χρεωκοπία της Ελλάδας το 2009 δυστυχώς φαίνεται να ακολουθείται πιστά.
Η χώρα μας έχει και τους ανθρώπους αλλά και την υποδομή να δημιουργήσει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο και δεδομένου του πακτωλού χρημάτων όπου θα εισρεύσουν δεν πρέπει να χαθεί και αυτή η ευκαιρία.
Απαιτείται άμεση αναπροσαρμογή της διαχείρισης του ταμείου ανάκαμψης διαφορετικά θα χαθεί ακόμη μια σημαντική δυνατότητα εντείνοντας τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα.
Οι συνταγές του παρελθόντος απέτυχαν και δεν γίνεται εφαρμόζοντας την ίδια μέθοδο να προσδοκούμε σε άλλα αποτελέσματα. Εάν χαθεί και το τραίνο της 4η βιομηχανικής επανάστασης τότε πράγματι το μέλλον της πατρίδας μας προδιαγράφεται ζοφερό. Οι κρατούντες τις τύχες της χώρας ας αλλάξουν πορεία εάν πράγματι επιδιώκουν την ευημερία, την κοινωνική πρόοδο και την δικαιοσύνη πριν να είναι πλέον αργά.
*Ο Χρήστος Ξενοκώστας είναι συγγραφέας, οικονομολόγος
Το άρθρο δημοσιεύεται στο anatoliki24.gr
