Στο Ελληνικό θα κτυπά πλέον η καρδιά του Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού, καθώς παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα αναμένεται να εγκαινιαστεί την Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2022 το Μέγαρο Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού το οποίο βρίσκεται στο δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης, που αποτελεί μια πρωτοβουλία του δημάρχου, Γιάννη Κωνσταντάτου.
Τα εγκαίνια θα τελέσει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώ το παρών θα δώσουν αρκετοί εκπρόσωποι ποντιακών σωματείων από όλη τη χώρα με πρωτοστάτη τον πρόεδρο της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων Γιώργος Σαραφίδης καθώς επίσης και ο Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής Λεωνίδας Ραπτάκης.
Η επίσημη παρουσίαση του έργου θα πραγματοποιηθεί με την τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων και θα μεταδοθεί και διαδικτυακά. Τη δαπάνη κατασκευής του Μεγάρου που θα φέρει τον τίτλο Πολιτιστικό – Συνεδριακό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης», θα αναλάβει εξ ολοκλήρου ο δρ Σπύρος Λάτσης.
Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης κ. Κωνσταντάντος, «θα είναι ένα κτήριο – μνημείο για τον ποντιακό ελληνισμό αλλά και τον οικουμενικό ελληνισμό. Όταν δείτε το βίντεο της παρουσίασης είμαι βέβαιος πως όλοι θα δακρύσετε», προσθέτοντας ότι η 11η Ιανουαρίου θα είναι μία ιστορική ημέρα για την πόλη αλλά και για τον ποντιακό ελληνισμό.
100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης
Συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης, τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Ιωνίας και 100 χρόνια επίσης, όταν οι πρώτοι Πόντιοι από την πόλη των Σουρμένων, που βρισκόταν λίγο έξω από την Τραπεζούντα και την πόλη της Αργυρούπολης κυνηγημένοι μεταφέροντας μόνο τον πόνο και τις ιερές τους εικόνες, αλλά και τις αναμνήσεις και τον πόθο να κρατήσουν ζωντανή την ιστορία και τον πολιτισμό του Πόντου κατέφυγαν στο πρωην αεροδρόμιο όπου σε αυτή την τότε άνυδρη, άγονη και ξερή γη φύτεψαν ξανά τον σπόρο της ελπίδας για το αύριο και για το μέλλον και δημιούργησαν τις σύγχρονες πόλεις του Ελληνικού Αργυρούπολης.
Απ΄ τον χώρο αυτόν εκδιώχθηκαν ξανά το 1936, από τα πρώτα σπίτια – παραπήγματα και τις σκηνές που είχανε φτιάξει από το καθεστώς Μεταξά προκειμένου να γίνει ο πρώτος αεροδιάδρομος. Χειρότερα δε το 1940 βρέθηκαν για 3η φορά να είναι θύματα ενός πολέμου όπου οι βομβαρδισμοί των συμμάχων και των Γερμανών είχαν ως αποτέλεσμα πάρα πολλοί να σκοτωθούν και να εκκενώσουν ξανά την ευρύτερη περιοχή του τότε Χασανίου και Κομνηνών. Παρόλα αυτά τα επόμενα 75 χρόνια και παραλληλα με την λειτουργία του αεροδρομίου τόσο ο Δήμος Ελληνικού όσο και η Ένωση Ποντίων Σουρμένων είχαν τις εγκαταστάσεις τους εντός του Αεροδρομίου, εγκαταστάσεις τις οποίες παραδώσαμε σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση προκειμένου να πραγματοποιηθεί το μεγάλο έργο της επένδυσης του Ελληνικού.
Τότε δήλωσα ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν τόσο ο Δήμος όσο και οι Πόντιοι να μην επιστρέψουν ξανά στην ιστορική τους κοιτίδα, αυτή τη φορά στα κοινωφελή οικόπεδα που θα έδινε ο επενδυτής στο ελληνικό δημόσιο προκειμένου να φτιάξουμε το δημαρχείο μας, το εργοτάξιό μας, τις αθλητικές – πολιτιστικές μας εγκαταστάσεις και φυσικά το πιο σημαντικό απ΄όλα το κτίριο της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων, αυτό που στεγαζόντουσαν μέσα στο αεροδρόμιο και το οποίο δυστυχώς κατεδαφίστηκε για να γίνει η επένδυση. Με τη σύμφωνη γνώμη των επενδυτών και της κυβέρνησης αυτό πλέον είναι γεγονός και σε οικόπεδο που μας παραχωρεί η κυβέρνηση και με δαπάνη εξ ολοκλήρου του Δρ Σπύρου Λάτση θα χτιστεί ξανά το κτίριο που θα στεγάσει τα όνειρα, τις ελπίδες και τον πανάρχαιο πολιτισμό των Ποντίων πηγαίνοντάς το όμως ένα βήμα παρακάτω, βάζοντάς το πλέον σε ένα παγκόσμιο επίπεδο διότι μετά από συναντήσεις που είχαμε με τον Λου Ραπτάκη, που είναι ο πρόεδρος της διακοινοβουλευτικής επιτροπής εκλεγμένων Ελλήνων και πολλά ποντιακά σωματεία στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία και στο Εσσεντουκί με το οποίο είμαστε αδελφοποιημένοι στην Ρωσία , αποφασίσαμε ότι αυτό το κέντρο δεν θα είναι μόνο η στέγη της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων, μια Ένωσης που πραγματοποιεί το ταφικό έθιμο, Ποντιακό Πανούρ με την συμμετοχή χιλιάδων κόσμου κάθε χρόνο, του Θωμά μετά την Ανάσταση , αλλά θα είναι ο συνδετικός κρίκος για όλο τον ποντιακό Ελληνισμό , για όλα τα ποντιακά σωματεία, για όλη την ομογένεια.
