του ΘΟΔΩΡΟΥ ΣΤΑΘΗ*
Και «ξαφνικά» μας προέκυψε η έκπληξη ερχόμενη από το Αφγανιστάν. Τόσα χρήματα, τόσα όπλα, τόσους σκοτωμούς για να βάλουμε το Αφγανιστάν, όπως μας έταζαν, στο δρόμο της δημοκρατίας, βασικά, του ολιγαρχισμού, και αντί γι’ αυτό μας προέκυψε απόλυτος απολυταρχισμός με ισλαμική κορώνα. Το εγχείρημα απέτυχε γιατί, όπως μας ενημερώνει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, η ηγεσία του Αφγανιστάν δεν ήταν κατάλληλη, αποφεύγοντας να μας πει ποιος την επέβαλε στους Αφγανούς. Αν αποδεχτούμε, όμως, τις απόψεις του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ προς χάριν της συζήτησης, δεν θα πρέπει να βάλουμε το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν ένας καλά εξοπλισμένος στρατός με τα πιο σύγχρονα όπλα να μην έδωσε κανένα δείγμα αντίστασης και σε χρόνο ρεκόρ ολόκληρο το Αφγανιστάν έπεσε στα χέρια των Ταλιμπάν;
Δεν είναι, λοιπόν, η κύρια αιτία που οδήγησε σε αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή και συγχρόνως στον εξευτελισμό του ΝΑΤΟ. Άλλωστε όλες οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ είχαν τις διπλωματικές και στρατιωτικές αποστολές τους εκεί και είναι απορίας άξιον ότι καμία δεν αντιλήφθηκε ότι η ηγεσία του Αφγανιστάν δεν ήταν η κατάλληλη. Είμαι σίγουρος ότι όλες γνώριζαν την κατάσταση και το ότι δεν έκαναν τίποτα για να την αλλάξουν οφείλεται κυρίως στο ότι η καθεμία από αυτές δούλευε για πάρτη της. Βασικά η συμμαχία του ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία αντιμαχόμενων πλευρών, όπου το κάθε μέλος δημιουργεί εσωτερικές συμμαχίες σε βάρος άλλων μελών για να προωθηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι της Συμμαχίας.
Αυτό το ζήτημα πήρε μεγάλες διαστάσεις, και μάλιστα δημοσίως, αμέσως μετά την εκλογή του Τραμπ ο οποίος άνοιξε πόλεμο με τους Ευρωπαίους ηγέτες. Ήταν και η περίοδος που η ιστορία αγάπης Τραμπ – Ερντογάν άρχισε να ανθίζει. Τα δυο συνεταιράκια έβαλαν και τους γαμπρούς τους στην εταιρεία για να εμβαθύνουν τις σχέσεις τους και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες. Γι’ αυτό και η αλαζονεία του Ερντογάν, όχι μόνο απέναντι σε μας εδώ στην Ελλάδα με τις καινοφανείς του απόψεις περί το διεθνές δίκαιο σε ό,τι αφορά το θαλάσσιο χώρο, και τις απειλές πολέμου προς εμάς αλώνιζε με το ναυτικό της –ΝΑΤΟϊκό γαρ– στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά απέναντι και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Αυστρία –μη μέλος του ΝΑΤΟ– και ιδίως η Γαλλία.
Ύστερα έχομε την παραδοσιακή ιστορία αγάπης Γερμανίας – Τουρκίας και τον ανθελληνικό ρόλο που παίζει η Γερμανία από την περίοδο ακόμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Γερμανοί ήταν οι σύμβουλοι της Τουρκίας και με δική τους συμμετοχή ξεπάστρεψαν τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Και τώρα την εξοπλίζει, ενώ γνωρίζει τις απειλές πολέμου προς την Ελλάδα και την πολιτική της στην Κύπρο. Και τι να πει κανείς με τη στάση της, σε ό,τι αφορά την πρωτοβουλία της για την επίλυση του προβλήματος της Λιβύης, όπου απέκλεισε τη συμμετοχή της Ελλάδος για ένα θέμα ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα, με στόχο να επιτρέψει στους Τούρκους να συνεχίσουν ανενόχλητοι την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Αλλά και χώρες όπως η Ισπανία και Ιταλία εξοπλίζουν εξίσου καλά την Τουρκία παρά τη γνωστή σε αυτές της πολιτικής του Σουλτάνου, ο οποίος απειλεί την Ευρώπη να την πλημυρίσει με 70 εκατ. ισλαμιστές σε χρόνο ρεκόρ. Και τι να πρωτοπεί κανείς για το βρώμικο ρόλο της Βρετανίας σε όλη αυτή την ιστορία.
Δεν επιθυμώ να επεκταθώ περισσότερο στο θέμα αυτό το οποίο είναι λίγο πολύ γνωστό στους αναγνώστες της εφημερίδας γιατί θέλω να θίξω ένα διαφορετικό θέμα που είναι ποιος χρηματοδοτεί τους Ταλιμπάν; Μα ποιος άλλος από τα ναρκωτικά, δηλαδή, οι Δυτικές κοινωνίες! Οι Ταλιμπάν εξελίχθηκαν σε επιδέξιους έμπορους ναρκωτικών. Και ποιοι οι δάσκαλοί τους; Μα φυσικά οι πρώτοι στην παραγωγή και το εμπόριο Κολομβιανοί.
Στο Αφγανιστάν παράγονται μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών τα οποία προωθούνται στη διεθνή αγορά από τους Ταλιμπάνους σε συνεργασία με τους Κολομβιανούς. Και ερωτώ; Τι έκανε το ΝΑΤΟ για το θέμα αυτό; Τίποτα απολύτως. Οι Ταλιμπάν πέτυχαν το πιο καλό αποτέλεσμα στα είκοσι χρόνια που πέρασαν. Και στο Αφγανιστάν έγιναν κυρίαρχοι και όλο αυτό το διάστημα ποτίζουν επιτυχώς τις Δυτικές κοινωνίες με ναρκωτικά. Πέτυχαν αυτό που λέμε: με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Οι Ταλιμπάν διαθέτουν και διπλωμάτες στο Κατάρ, που είναι ο χρηματοδότης και το τσιράκι της Τουρκίας. Και οι δυο τους συνεργάζονται χρόνια με τους Ταλιμπάν και δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία πολύ γρήγορα είχε καλά λόγια να πει γι’ αυτούς. Δεν αποτελεί βέβαια αυτό καμιά έκπληξη. Εδώ συνεργάζεται για χρόνια ο ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος με τον ISIS, τους Ταλιμπάν δεν θα χαϊδέψει; Μάλιστα εξεδήλωσε και την επιθυμία να συνάψει μια συμφωνία με τους Ταλιμπάν στη βάση με αυτήν που υπέγραψε με τη Λιβύη. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν δεν άργησε ο κ. Μπλίνκεν να εγκωμιάσει την Τουρκία για το πόσο καλός σύμμαχος στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι, αναβιώνοντας συγχρόνως και τη στρατηγική σχέση των ΗΠΑ με την Τουρκία. Κάποιο σκεπτικισμό για τη στάση των ΗΠΑ απέναντι της Τουρκίας είχα επισημάνει σε προηγούμενα άρθρα μου αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έβλεπα τόσο γρήγορα την κωλοτούμπα της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Γι’ αυτό η Ομογένεια θα πρέπει να προβληματιστεί και να ενεργήσει κατάλληλα πριν είναι πάλι αργά.
* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.
Το άρθροο δημοσιεύεται στον “ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ”, Νέας Υόρκης
