Παρά τα προβλήματα που προέκυψαν στο τραπεζικό σύστημα, για όσους προγραμμάτιζαν να φύγουν μακριά από την Αθήνα αυτήν την εβδομάδα ίσως να μην είναι άστοχο να επιδιώξουν τη χαλάρωση και τα μπάνια με μια “διαφυγή” στον Αργοσαρωνικό.
Η Ύδρα, το πανέμορφο αυτό νησί, δίπλα στον Πόρο και κοντά στις Σπέτσες αποτελεί μια θαυμάσια λύση.
Στο νησί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα -άρα κάποιος που θα τα επισκεφτεί μειώνει τα έξοδά του, καθώς ούτε βενζίνη θα πληρώσει ούτε καράβι για τη μεταφορά αυτοκινήτου- και η μετακίνηση προς αυτό γίνεται με dolfins, από τον Πειραιά. Το κόστος είναι 25 ευρώ πήγαινε έλα και η διάρκεια του ταξιδιού είναι δύο με δυόμιση ώρες.
Από την είσοδό σου στο λιμανάκι της Ύδρας νιώθεις έναν άλλον αέρα αισθητικής.
Όλα τα σπίτια που απλώνονται στις πλαγιές ολόγυρα από τον κόλπο του λιμανιού είναι καλοδιατηρημένα και διατηρούν το παραδοσιακό νησιώτικο ύφος: με κεραμίδια, άσπρο χρώμα, ωραία ξύλινα παραθυρόφυλλα, πέτρα.
Αυτό που αποτελεί ευχάριστη έκπληξη από την πρώτη στιγμή, πέρα από την ησυχία λόγω έλλειψης αυτοκινήτων και ιδίως μηχανών, είναι η καθαριότητα. Οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι, το ίδιο τα μαγαζιά και τα καλντερίμια.
Τα σπίτια ή τα ξενοδοχεία που φιλοξενούν τους τουρίστες είναι όλα κλασικά, παραδοσιακά και καλύπτουν οικονομικά μια γκάμα όχι τεράστια. Δεν είναι φτηνά, καθώς για ένα καλό, προσεγμένο δωμάτιο με πρωινό πιθανώς να χρειάζεται να πληρώσεις από 60-65 ευρώ έως και 110 το βράδυ για ένα δίκλυνο.
Οι παραλίες αν και λιγοστές είναι υπεραρκετές για πέντε ημέρες διακοπών και τα νερά θαυμάσια.
Η θάλασσα είναι βαθιά, πολλές οι δυνατότητες για βουτιές, και στην παραλία, για να μπεις στη θάλασσα, συναντάς βότσαλα όλων των μεγεθών.
Σε 3-4 παραλίες μπορείς να πας με τα πόδια μέσω ενός πλακόστρωτου μέχρι ενός σημείου δρόμου και χωματόδρομου στη συνέχεια, με μια πεζοπορία που μπορεί να διαρκέσει από 10 λεπτά έως και 40 λεπτά.
Στο Καστέλο (οι ξαπλώστες στην παραλία ανήκουν στο εστιατόριο Castello Kamini Hydra, που στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό πέτρινο κτίριο δίπλα στη θάλασσα), στο Μπίστι, στον Βλυχό και στις Πλάκες μπορείς να πας με τα πόδια (ή με καραβάκι με 3 έως και 6 ευρώ πήγαινε-έλα) όχι όμως και στον Άγιο Νικόλαο, που πας με καραβάκι πληρώνοντας 15 ευρώ αλερετούρ.
Όλες οι παραλίες είναι οργανωμένες και οι ξαπλώστες, που κοστίζουν 3 ευρώ το άτομο, χρεώνονται ξεχωριστά από τον καφέ που δεν είναι υποχρεωτικός. Ο καφές κοστίζει 3.30 με 4 ευρώ και ένα σάντουιτς 3 με 4 ευρώ. Με λίγα λόγια δεν είναι φτηνά, καθώς για ένα ζευγάρι αν θέλει κάτι να πιει ή να τσιμπήσει σε μια παραλία θα πρέπει πληρώσει 17 με 20 ευρώ.
Η παραλία του Βλυχού
Ενώ η εξυπηρέτηση είναι καλή, στο Μπίστι που πας με τα πόδια -σε μισή ώρα- και με το καραβάκι με 12 ευρώ πήγαινε-έλα, η κατάσταση θυμίζει… χωριό του ΄70. Όχι πως δεν είναι πανέμορφα ως φυσικό τοπίο, παραλία και απόλυτη ησυχία, αλλά η υποδομή είναι ερασιτεχνική. Ένας προχειροστημένος πάγκος, ένα έκθετο ψυγείο, καλάθι αχρήστων χωρίς σακούλα κ.λπ.
Η παραλία στο Μπίστι
Το φαγητό δεν είναι πάντα ικανοποιητικό, αλλά στην παραλία, από την πλευρά που προσεγγίζει το καράβι το λιμάνι, υπάρχουν δύο εστιατόρια (το Sunset και ο Omilos) και ένα καφέ -το Hydronetta– με ξαπλώστρες που έχουν θέα τη θάλασσα που μπορούν να σε αποζημιώσουν.
Η θέα από το Sunset είναι υπέροχη
Το ίδιο και από τον Omilo (που πρόσφερε μενού για δείπνο 25 ευρώ), με τραπέζια που βρίσκονται δίπλα ακριβώς στη θάλασσα.
Το νησί προσφέρεται για βόλτες και περπάτημα, πέρα βέβαια από την προσφορά των ντόπιων σε μουλάρια και γαϊδούρια, που μπορούν να σε πάνε όπου θέλεις.
Οι δρόμοι, τα καλντερίμια στο εσωτερικό της πρωτεύουσας είναι καλοφτιαγμένα, με τον κεντρικό που διασχίζει το κέντρο και την πόλη να είναι φαρδύς, πέτρινος και αρκετά πράσινος. Οι γλάστρες, τα δένδρα και τα λουλούδια δείχνουν τη φροντίδα απάντων και δίνουν ένα ωραίο, καλαίσθητο κλίμα σε όλο το νησί.
